Ανακαλύφθηκε ζώο με γρανάζια στα πόδια του

Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά στη φύση ένα έντομο που διαθέτει «μηχανικά» γρανάζια στα πίσω πόδια του.

(Πηγή: Burrows/Sutton)

Πρόκειται για το έντομο Issus coleoptratus, το οποίο, προκειμένου να πατήσει γερά στα πόδια του και να πηδήσει στον αέρα από το ένα φυτό στο άλλο, βάζει σε κίνηση δύο οδοντωτούς τροχούς που μοιάζουν με γρανάζια και έχουν την ιδιότητα να συμπλέκονται μεταξύ τους ώστε να δίνουν συγχρονισμένη ώθηση στους μυς των δύο πίσω ποδιών του.

Οι μικρογραφίες και τα βίντεο των ζωολόγων Malcolm Burrows και Gregory Sutton από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", έδειξαν πως κάθε γρανάζι διαθέτει 10 έως 12 δόντια με μήκος 15 έως 30 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) το καθένα.

Όταν το έντομο θέλει να πηδήξει, τα γρανάζια των δύο πίσω ποδιών «κλειδώνουν» μεταξύ τους, ώστε να εξασφαλίσουν τον σχεδόν πλήρη συγχρονισμό στην κίνηση, με αποτέλεσμα τα πόδια να κινούνται πάντα με χρονική απόκλιση μόλις 30 εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου το ένα από το άλλο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το έντομο πετυχαίνει μεγαλύτερο επίπεδο συντονισμού της κίνησης των άκρων του με τα γρανάζια από ό,τι αν βασιζόταν μόνο στο νευρικό σύστημά του.

Τα έντομα του είδους Issus μπορούν να απογειωθούν σε μόλις δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου και να φθάσουν εντυπωσιακές ταχύτητες άλματος της τάξης των τεσσάρων μέτρων το δευτερόλεπτο.

Ωστόσο, οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι τα γρανάζια υπάρχουν μόνο σε νεαρή ηλικία στα εν λόγω έντομα και χάνονται όταν το έντομο ωριμάζει, πιθανώς επειδή είναι δύσκολο να επιδιορθωθούν από τον οργανισμό σε πιο προχωρημένη ηλικία.

Οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι και άλλα συγγενικά έντομα, που μπορούν επίσης να κάνουν μεγάλα άλματα, έχουν τέτοια γρανάζια.

Πηγή: New Scientist, Nature

Το δέντρο των πουλιών

"Make it and they will come..." Μια διάσημη φράση από μια υπέροχη ταινία, (http://www.imdb.com/title/tt0097351/) όπου ο πρωταγωνιστής έφτιαξε ένα γήπεδο του Baseball και με έναν μαγικό τρόπο ήρθε να παίξει σ'αυτό μία ομάδα του παρελθόντος...!!! Εμείς δεν ψάχνουμε για μαγικά!!! Απλά φτιάξαμε ένα ξύλινο δέντρο, στον τοίχο του Σχολείου μας, το γεμίσαμε με φωλιές πουλιών, με την ελπίδα πως οι φτερωτοί φίλοι μας, θα έρθουν να το κατοικίσουν!!!

Η δημιουργία του δέντρου των πουλιών εντάσσεται στα πλαίσια των Παγκόσμιων Ημερών Βιοποικιλότητας και Περιβάλλοντος και η όλη δράση θα ολοκληρωθεί στις 6 Ιουνίου 2013. 

Κατασκευή Κωνσταντίνος Ανδρεάδης

Κατασκευή Δανάη Τσαγκρασούλη

Προσθήκη λεζάντας

Το κατασκευαστικό "βάρος" ανέλαβε ο Ηλίας Κορώνας ενώ μέχρι τώρα φωλιές κατασκεύασαν οι μαθητές της Δ τάξης και θα ακολουθήσουν και οι άλλες τάξεις. Για τις κατασκευές αξιοποιήθηκαν ανακυκλώσιμα υλικά σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης της σχολικής κοινότητας για την προστασία του περιβάλλοντος και της προστασίας και διατήρησης των ειδών.

Κατασκευή Φαίη Κουνάρα

Κατασκευή Μιχάλης Ηλιάδης

Κατασκευή Δανάη Τσαγκρασούλη

Στους «Παραδοσιακούς οικισμούς, πετρογέφυρα, νερόμυλους…» των Φιλιατών

 Η περιβαλλοντική ομάδα του 1ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Πορταριάς "Ν. Τσοποτός" , αποτελούμενη από 18 μαθητές και μαθήτριες και τις 

Καθ' οδόν στα Μετέωρα

εκπαιδευτικούς Τοπαλίδου Σοφία, Κατσαρού Αποστολία και Δουλδούρη Πασχαλίνα, πραγματοποίησε τριήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη στο Κ.Π.Ε. Φιλιατών Ηγουμενίτσας. Την Πέμπτη 16-5-2013 ξεναγηθήκαμε σε μια γειτονιά των Φιλιατών όπου έχει διατηρηθεί η παλιά αρχιτεκτονική. Ακόμη επισκεφτήκαμε το γραφικό ορεινό χωριό Βρυσέλλα του Δήμου Φιλιατών. Το χωριό της Βρυσέλλας βρίσκεται στο ενδιάμεσο της διαδρομής Ηγουμενίτσα - Φιλιάτες, απέχοντας 7 χλμ. από την πόλη των Φιλιατών και 12 χλμ. από την Ηγουμενίτσα. Εκεί κοντά είδαμε τον νερόμυλο του Τζούμα, ο οποίος έχει αναπαλαιωθεί και λειτουργεί καθώς και έναν χώρο όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα αντικείμενα και κυρίως εργαλεία παλαιότερων εποχών.

Στη συνέχεια οι μαθητές επισκέφθηκαν το Κ.Π.Ε όπου ενημερώθηκαν γενικά για το πρόγραμμα «Παραδοσιακοί οικισμοί, πετρογέφυρα, νερόμυλοι…» και παρουσιάστηκε το γνωστικό μέρος από την παιδαγωγική ομάδα του Κ.Π.Ε. με χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.. Το κέντρο στεγάζεται στους χώρους του Δημοτικού σχολείου και Νηπιαγωγείου του δημοτικού διαμερίσματος της Βρυσέλλας που έχουν πλέον σταματήσει τη λειτουργία τους.

Στη Μονή Γηρομερίου

 Την Παρασκευή 17-3-2013 μεταβήκαμε στον παραδοσιακό οικισμό Φοινικίου και επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο. Περιηγηθήκαμε στο χώρο, παρατηρήσαμε, καταγράψαμε παραδοσιακά στοιχεία αλλά και σύγχρονες αρνητικές παρεμβάσεις.  Το Φοινίκι, ή Φοινίκιο, ή Φοινίκο, βρίσκεται σε μικρή απόσταση περίπου 5 χλμ. ΒΑ. από τους Φιλιάτες, επί του λόφου Μαυροστάσι, σε υψόμετρο 220 μ.. Πρόκειται για ημιορεινό χωριό, με λιθόκτιστα σπίτια και κλιμακωτούς δρόμους, ο πληθυσμός του οποίου, ασχολούμενος κυρίως με την μικροκτηνοτροφία  

και περισσότερο με τη γεωργία, το 1928 αριθμούσε 342 κατοίκους, έχοντας δημοτικό σχολείο και ταχυδρομικό γραφείο. Το 1981 αριθμούσε 61 κατοίκους, το 1991 ήταν 138, ενώ το 2001 αριθμούσε 142 κατοίκους. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε την Ι.Μ. Γηρομερίου όπου ενημερωθήκαμε και περιηγηθήκαμε από μοναχούς της Μονής. Η Ιερά Μονή Γηρομερίου ιδρύθηκε στις αρχές του 14ου αιώνα (μεταξύ 1310 και 1320), στην εποχή της ακμής του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Αποτέλεσε σημαντικό μοναστικό κέντρο και έφτασε στην μεγαλύτερη ακμή της στα μέσα του 16ου αιώνα, εποχή κατά την οποία, κατά τον Θεοδόσιο Ζυγομαλά, αριθμούσε περίπου 300 μοναχούς. Μεγάλη  ήταν η προσφορά της Μονής στην περιοχή της Θεσπρωτίας σε όλη τη μακραίωνη ιστορία της, συμβάλλοντας στη διατήρηση της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων. Χαρακτηριστική ήταν η λειτουργία του Κρυφού Σχολειού και της Ιερατικής Σχολής, μέσα στο χώρο της Μονής. Ακόμη, με ενέργειες κάποιων Εξάρχων και με έξοδα της Μονής λειτουργούσαν σχολεία σε ορισμένα από τα χωριά της περιοχής.

ο απόγευμα  επισκεφθήκαμε το γεφύρι της Γκούμανης, είδαμε το φράγμα του Καλαμά και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο το οποίο εξασφαλίζει ηλεκτρικό ρεύμα σε 7000 ανθρώπους.Στη συνέχεια μεταβήκαμε στην παλαιά Σαγιάδα. Στην πλαγιά του βουνού , στα βόρεια του σύγχρονου ομώνυμου χωριού,  απλώνεται ο εγκαταλειμμένος παραδοσιακός οικισμός, με εξαιρετική θέα προς το Ιόνιο και την Κέρκυρα ενώ κάτω ξεδιπλώνεται το Δέλτα του Καλαμά. Ένα έρημο σήμερα χωριό με φανερά τα ίχνη μιας όμορφης αλλά και δύσκολης εποχής Οι καταστροφές στα τέλη του 19ου αιώνα από σεισμό και κυρίως αυτή της περιόδου 1943-1944 έπληξαν ανεπανόρθωτα τον ιδιαίτερα σημαντικό αυτό οικισμό. Είναι χτισμένη στην πλαγιά του βουνού σε θέση που δε διακρίνεται από την ακτή, ούτε καθώς ανεβαίνεις, παρά μόνο όταν πλησιάσεις τα πρώτα σπίτια.Η κεντρική πλατεία με το αλώνι 

δίπλα στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, σπίτια πέτρινα, με εξαιρετική αρχιτεκτονική, κλεισμένα με μαντρότοιχους, με έναν ή δύο ορόφους, αλλά και αρχοντικά που διαφέρουν ως προς την έκταση, αλλά και την εκμετάλλευση του χώρου πραγματικά μας εντυπωσίασαν. Στα περισσότερα σπίτια οι βράχοι δεν έχουν απομακρυνθεί, αποτελούν ένα πανέμορφο διακοσμητικό φυσικό στοιχείο . Στην κεντρική πλατεία του ερειπωμένου χωριού, κάθε καλοκαίρι γίνονται εκδηλώσεις με τη συγκέντρωση μουσικών παραδοσιακών συγκροτημάτων από όλα τα Βαλκάνια.

Το Σάββατο 18-5-2013, ήταν η τελευταία ημέρα της εκδρομής και περιλάμβανε επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ηγουμενίτσας. Το μουσειολογικό πρόγραμμα του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηγουμενίτσας στηρίζεται σε πέντε βασικές εκθεσιακές - θεματικές ενότητες: Αρχαιολογική ~ Ιστορική αναδρομή, Οικισμοί των Ιστορικών χρόνων, Δημόσιος Βίος,  Ιδιωτικός Βίος, Ταφικά έθιμα.

Η πρώτη θεματική ενότητα έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός «εισαγωγικού» τμήματος, που λειτουργεί ως το χρονολογικό εργαλείο παρακολούθησης της έκθεσης. Το ρόλο αυτού του εργαλείου αναλαμβάνουν ο αρχαιολογικός ~ ιστορικός χάρτης, τα χρονολόγια και τα χαρακτηριστικά ευρήματα της κάθε εποχής. Στη δεύτερη ενότητα παρέχεται η δυνατότητα να γνωρίσει ο επισκέπτης τους κυριότερους οικισμούς των ιστορικών χρόνων μέσα από επιλεγμένα αρχιτεκτονικά και κινητά ευρήματα. Η Αίθουσα ΙΙ, βρίσκεται στον ημιώροφο και είναι αφιερωμένη στο Δημόσιο βίο. Οι όψεις του δημόσιου βίου παρουσιάζονται μέσα από τις εξής θεματικές υποενότητες: α) οικονομική και πολιτική οργάνωση, β) δημόσια κτίρια, γ) 

πόλεμος~οπλισμός, δ) ναοί και λατρείες.  Η Αίθουσα ΙΙΙ, βρίσκεται, επίσης, στον ημιώροφο και φιλοξενεί την ενότητα που αναφέρεται στον ιδιωτικό βίο των κατοίκων της αρχαίας Θεσπρωτίας. Η παρουσίαση του ιδιωτικού βίου δομείται από τις εξής θεματικές υποενότητες: α) επαγγέλματα και ασχολίες, β) η ζωή μέσα στο σπίτι, γ) καλλωπισμός - ένδυση. Η τελευταία ενότητα της έκθεσης αναπτύσσεται στην Αίθουσα ΙV, στον όροφο του Μουσείου. Πραγματεύεται το ιδιαίτερα ευαίσθητο και συγκινησιακό θέμα του θανάτου, επικεντρώνοντας στη διαχρονική εξέλιξη των ταφικών εθίμων και πρακτικών στο Θεσπρωτικό χώρο. Παρουσιάζεται το πλούσιο μυθολογικό παρελθόν που συνδέει τους ποταμούς της Θεσπρωτίας με τον Κάτω Κόσμο, η εξέλιξη της ταφικής αρχιτεκτονικής από την Αρχαϊκή ως τη Βυζαντινή περίοδο, οι πρακτικές ταφής (ενταφιασμός, καύση), τα κτερίσματα και η σημασία τους.

Το Κ.Π.Ε. Φιλιατών είχε εξαιρετική οργάνωση, συνέπεια, προθυμία και υπευθυνότητα. Ιδιαίτερες θερμές ευχαριστίες στους συναδέλφους Μάρκο Νικολάου (Υπεύθυνο ΚΠΕ) ,Ευάγγελο Στράτου ,Ευάγγελο   Αναγνωστόπουλο ,Βασίλη Αρβανίτη και Αλεξάνδρα Γούλα (μέλη της Π.Ο)., καθώς και όλους όσους συμμετείχαν στην οργάνωση και υλοποίηση του προγράμματος.

Ο Καλαμάς

  Μαθητές και εκπαιδευτικοί αποκόμισαν εξαιρετικά σημαντικές εμπειρίες, που δικαιολογούν απολύτως το μορφωτικό, περιβαλλοντικό, παιδαγωγικό και κοινωνικό χαρακτήρα της εκδρομής. Υπήρξε ισχυρή βιωματική σύνδεση ανάμεσα στο γνωστικό αντικείμενο, που είχε μελετηθεί κατά τους προηγούμενους μήνες εφαρμογής του προγράμματος, και την επιτόπια μελέτη, έρευνα και δράση με αποτέλεσμα να εξυπηρετηθούν με τον καλύτερο τρόπο οι στόχοι του προγράμματος. Επιπλέον, επιτεύχθηκαν στόχοι ανάπτυξης της κριτικής ικανότητας των μαθητών. Σημαντικό θεωρούμε το γεγονός της ανάληψης πρωτοβουλιών για τη δημιουργία δράσεων, κοινωνικοποίησης και κυρίως της ανάπτυξης της προσωπικότητας με βάση τις γνωστικές εμπειρίες που αποκομίζουν από παρόμοιες δραστηριότητες.

 Σε πολλές περιπτώσεις αναδείχτηκαν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και ικανότητες-δυνατότητες ,αρκετά από τα οποία δεν είχαν γίνει αντιληπτά στον βαθμό αυτό.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας

 

Πόρτες στο Φοινίκι

   

Πόρτα στους Φιλιάτες

Λαογραφικό Μουσείο στο Φοινίκι

Τοιχογραφίες με "αυτόγραφα" στην παλιά Σαγιάδα

Πόρτα στο Φοινίκι

Στο Φοινίκι

   

Ανακάλυψη νέου είδους αμφιπόδου στο σπήλαιο Μελισσότρυπα Ελασσόνας

Από επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου και του Πανεπιστημίου του Göttingen

Νέο είδος αμφιπόδου ανακαλύφθηκε στο σπήλαιο Μελισσότρυπας Ελασσόνας μετά από έρευνα δύο ετών από επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου σε συνεργασία με το ερευνητικό κέντρο Βιογεωλογίας του Πανεπιστημίου του Göttingen στη Γερμανία. 

Το είδος ανήκει στο γένος Niphargus και είναι ενδημικό, ζει δηλαδή αποκλειστικά σε μία μικρή λίμνη μέσα στο σπήλαιο της Μελισσότρυπας. Ο προσδιορισμός του νέου είδους πραγματοποιήθηκε με βάση τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του και ανάλυση D.N.A. 

Το είδος αυτό, όπως και πληθώρα άλλων βακτηρίων που μελετήθηκαν, παίζουν σημαντικό ρόλο στη σπηλαιογένεση, στη δημιουργία και εξέλιξη των σπηλαίων.

Το σπήλαιο Μελισσότρυπα βρίσκεται στο χωριό Κεφαλόβρυσο Ελασσόνας και αποτελεί το μεγαλύτερο οριζόντιο σπήλαιο της Θεσσαλίας με πάνω από 2χλμ. χαρτογραφημένων διαδρόμων. Σε μία από τις τρεις λίμνες στο εσωτερικό του παρατηρούνται διαλύματα θείου και μία ιδιαίτερη παγκοσμίως πανίδα.

Τη Δευτέρα 20 Μαΐου 2013 ομάδα επιστημόνων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βόλου και του Πανεπιστημίου του Göttingen σε συνεργασία με σπηλαιοδύτες από τη Ρουμανία πραγματοποίησαν σπηλαιοκατάδυση στη λίμνη του σπηλαίου για συλλογή δειγμάτων και περαιτέρω έρευνα των υποβρύχιων τμημάτων. Υπεύθυνος της έρευνας είναι ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος, υπ. Διδάκτωρ Γεωλογίας-Σπηλαιοδύτης, καθώς και οι Serban Sarbu, Βιοσπηλαιολόγος-Σπηλαιοδύτης, Michai Baciu, Σπηλαιοδύτης, Sharmishtha Dattagupta Μικροβιολόγος, Linn Groeneveld Βιολόγος, Dimitru Pegulescu και Adreea Levandis Σπηλαιοεξερευνητές.

Δύο ως τέσσερις οι αρκούδες μέσης ηλικίας στο Ανατολικό Πήλιο

Στις δύο με τέσσερις ανέρχονται οι αρκούδες που βρίσκονται στο Ανατολικό Πήλιο, που είναι μικρής και μέσης ηλικίας, ενώ στις σκέψεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής είναι να αναθέσει σε στελέχη του «Αρκτούρου» να τις απομακρύνουν από το Πήλιο.

Τα παραπάνω ανέφερε, μιλώντας στο «Ράδιο Ένα» ο δασάρχης Βόλου Νίκος Ντίτορας, που επιβεβαίωσε την ραγδαία αύξηση του πληθυσμού αρκούδας στους νομούς τους Νομούς Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών κλπ., από τις συζητήσεις που έχει με δασάρχες της Βορείου Ελλάδας. Ο δασάρχης επιβεβαίωσε ότι με πρόσκληση του δημάρχου Ζαγοράς - Μουρεσίου Γιώργου Αντώνογλου, ήρθαν επιστήμονες του «Αρκτούρου» και με υπάλληλο του Δασαρχείου πήγαν στην περιοχή και επιβεβαιώθηκε ότι υπάρχουν μερικές αρκούδες (από δύο έως τέσσερις), που είναι μέσης ηλικίας. Αναφορικά με την παρουσία των αρκούδων στο Πήλιο συμβούλεψε ότι «όταν ένας άνθρωπος δει αρκούδα δεν πρέπει να την προκαλέσει, αλλά και να μη δείξει ότι φοβάται και τραπεί σε φυγή, όπως μας λένε οι δασικοί υπάλληλοι περιοχών που έχουν αρκούδες. Κυρίως οι αρκούδες πηγαίνουν σε κτηνοτροφικές μονάδες για να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Οι άνθρωποι δε πρέπει να μην πετούν αποφάγια τριγύρω από τα μαντριά, αλλά να τα έχουν συμμαζεμένα και σκεπασμένα μέσα σε οίκημα». 

Όσον αφορά τις ζημιές που γίνονται σε μελίσσια, ο κ. Ντίτορας ανέφερε ότι αρμόδιος για αποζημιώσεις είναι ο ΕΛΓΑ, που δεν προβλέπει όμως αποζημιώσεις για ζημιές από αρκούδες ή αγριογούρουνα. Αναφορικά με τις αρμοδιότητες του Δασαρχείου, τόνισε ότι είναι να προστατεύει την άγρια πανίδα και ιδίως τα προστατευόμενα είδη, όπως είναι η αρκούδα. «Αυτό σημαίνει ότι εάν κάποιος σκοτώσει αρκούδα στην αρμοδιότητα του Δασαρχείου Βόλου, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ανακρίσεις, εάν τον βρούμε να κάνουμε μηνύσεις», ανέφερε. Τέλος, ο δασάρχης Βόλου, δήλωσε ότι είχε επαφή με τον αντιπεριφερειάρχη κ. Καλτσογιάννη, που επικοινώνησε με το ΥΠΕΚΑ, μίλησε με τον Ειδικό Γραμματέα Δασών, για να βρεθεί λύση. Επειδή μίλησα κι εγώ με το υπουργείο «υπάρχει σκέψη, επειδή υπάρχει έλλειψη προσωπικού, να γίνει συνεννόηση με τον «Αρκτούρο» για την απομάκρυνση των ζώων, αλλά όλα τα θέματα είναι ανοιχτά», ανέφερε ο Νίκος Ντίτορας. 

Στους «Παραδοσιακούς οικισμούς, πετρογέφυρα, νερόμυλους…» των Φιλιατών

 Η περιβαλλοντική ομάδα του 1ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Πορταριάς "Ν. Τσοποτός" , αποτελούμενη από 18 μαθητές και μαθήτριες και τις 

Καθ' οδόν στα Μετέωρα

εκπαιδευτικούς Τοπαλίδου Σοφία, Κατσαρού Αποστολία και Δουλδούρη Πασχαλίνα, πραγματοποίησε τριήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη στο Κ.Π.Ε. Φιλιατών Ηγουμενίτσας. Την Πέμπτη 16-5-2013 ξεναγηθήκαμε σε μια γειτονιά των Φιλιατών όπου έχει διατηρηθεί η παλιά αρχιτεκτονική. Ακόμη επισκεφτήκαμε το γραφικό ορεινό χωριό Βρυσέλλα του Δήμου Φιλιατών. Το χωριό της Βρυσέλλας βρίσκεται στο ενδιάμεσο της διαδρομής Ηγουμενίτσα - Φιλιάτες, απέχοντας 7 χλμ. από την πόλη των Φιλιατών και 12 χλμ. από την Ηγουμενίτσα. Εκεί κοντά είδαμε τον νερόμυλο του Τζούμα, ο οποίος έχει αναπαλαιωθεί και λειτουργεί καθώς και έναν χώρο όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα αντικείμενα και κυρίως εργαλεία παλαιότερων εποχών.

Ο Καλαμάς

Στη συνέχεια οι μαθητές επισκέφθηκαν το Κ.Π.Ε όπου ενημερώθηκαν γενικά για το πρόγραμμα «Παραδοσιακοί οικισμοί, πετρογέφυρα, νερόμυλοι…» και παρουσιάστηκε το γνωστικό μέρος από την παιδαγωγική ομάδα του Κ.Π.Ε. με χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.. Το κέντρο στεγάζεται στους χώρους του Δημοτικού σχολείου και Νηπιαγωγείου του δημοτικού διαμερίσματος της Βρυσέλλας που έχουν πλέον σταματήσει τη λειτουργία τους.

 Την Παρασκευή 17-3-2013 μεταβήκαμε στον παραδοσιακό οικισμό Φοινικίου και επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο. Περιηγηθήκαμε στο χώρο, παρατηρήσαμε, καταγράψαμε παραδοσιακά στοιχεία αλλά και σύγχρονες αρνητικές παρεμβάσεις.  Το Φοινίκι, ή Φοινίκιο, ή Φοινίκο, βρίσκεται σε μικρή απόσταση περίπου 5 χλμ. ΒΑ. από τους Φιλιάτες, επί του λόφου Μαυροστάσι, σε υψόμετρο 220 μ.. Πρόκειται για ημιορεινό χωριό, με λιθόκτιστα σπίτια και κλιμακωτούς δρόμους, ο πληθυσμός του οποίου, ασχολούμενος κυρίως με την μικροκτηνοτροφία  

Στη Μονή Γηρομερίου

και περισσότερο με τη γεωργία, το 1928 αριθμούσε 342 κατοίκους, έχοντας δημοτικό σχολείο και ταχυδρομικό γραφείο. Το 1981 αριθμούσε 61 κατοίκους, το 1991 ήταν 138, ενώ το 2001 αριθμούσε 142 κατοίκους. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε την Ι.Μ. Γηρομερίου όπου ενημερωθήκαμε και περιηγηθήκαμε από μοναχούς της Μονής. Η Ιερά Μονή Γηρομερίου ιδρύθηκε στις αρχές του 14ου αιώνα (μεταξύ 1310 και 1320), στην εποχή της ακμής του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Αποτέλεσε σημαντικό μοναστικό κέντρο και έφτασε στην μεγαλύτερη ακμή της στα μέσα του 16ου αιώνα, εποχή κατά την οποία, κατά τον Θεοδόσιο Ζυγομαλά, αριθμούσε περίπου 300 μοναχούς. Μεγάλη  ήταν η προσφορά της Μονής στην περιοχή της Θεσπρωτίας σε όλη τη μακραίωνη ιστορία της, συμβάλλοντας στη διατήρηση της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων. Χαρακτηριστική ήταν η λειτουργία του Κρυφού Σχολειού και της Ιερατικής Σχολής, μέσα στο χώρο της Μονής. Ακόμη, με ενέργειες κάποιων Εξάρχων και με έξοδα της Μονής λειτουργούσαν σχολεία σε ορισμένα από τα χωριά της περιοχής.

Πόρτες στο Φοινίκι

Το απόγευμα  επισκεφθήκαμε το γεφύρι της Γκούμανης, είδαμε το φράγμα του Καλαμά και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο το οποίο εξασφαλίζει ηλεκτρικό ρεύμα σε 7000 ανθρώπους.Στη συνέχεια μεταβήκαμε στην παλαιά Σαγιάδα. Στην πλαγιά του βουνού , στα βόρεια του σύγχρονου ομώνυμου χωριού,  απλώνεται ο εγκαταλειμμένος παραδοσιακός οικισμός, με εξαιρετική θέα προς το Ιόνιο και την Κέρκυρα ενώ κάτω ξεδιπλώνεται το Δέλτα του Καλαμά. Ένα έρημο σήμερα χωριό με φανερά τα ίχνη μιας όμορφης αλλά και δύσκολης εποχής Οι καταστροφές στα τέλη του 19ου αιώνα από σεισμό και κυρίως αυτή της περιόδου 1943-1944 έπληξαν ανεπανόρθωτα τον ιδιαίτερα σημαντικό αυτό οικισμό. Είναι χτισμένη στην πλαγιά του βουνού σε θέση που δε διακρίνεται από την ακτή, ούτε καθώς ανεβαίνεις, παρά μόνο όταν πλησιάσεις τα πρώτα σπίτια.Η κεντρική πλατεία με το αλώνι 

δίπλα στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη, σπίτια πέτρινα, με εξαιρετική αρχιτεκτονική, κλεισμένα με μαντρότοιχους, με έναν ή δύο ορόφους, αλλά και αρχοντικά που διαφέρουν ως προς την έκταση, αλλά και την εκμετάλλευση του χώρου πραγματικά μας εντυπωσίασαν. Στα περισσότερα σπίτια οι βράχοι δεν έχουν απομακρυνθεί, αποτελούν ένα πανέμορφο διακοσμητικό φυσικό στοιχείο . Στην κεντρική πλατεία του ερειπωμένου χωριού, κάθε καλοκαίρι γίνονται εκδηλώσεις με τη συγκέντρωση μουσικών παραδοσιακών συγκροτημάτων από όλα τα Βαλκάνια.

Το Σάββατο 18-5-2013, ήταν η τελευταία ημέρα της εκδρομής και περιλάμβανε επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ηγουμενίτσας. Το μουσειολογικό πρόγραμμα του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηγουμενίτσας στηρίζεται σε πέντε βασικές εκθεσιακές - θεματικές ενότητες: Αρχαιολογική ~ Ιστορική αναδρομή, Οικισμοί των Ιστορικών χρόνων, Δημόσιος Βίος,  Ιδιωτικός Βίος, Ταφικά έθιμα.

Η πρώτη θεματική ενότητα έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός «εισαγωγικού» τμήματος, που λειτουργεί ως το χρονολογικό εργαλείο παρακολούθησης της έκθεσης. Το ρόλο αυτού του εργαλείου αναλαμβάνουν ο αρχαιολογικός ~ ιστορικός χάρτης, τα χρονολόγια και τα χαρακτηριστικά ευρήματα της κάθε εποχής. Στη δεύτερη ενότητα παρέχεται η δυνατότητα να γνωρίσει ο επισκέπτης τους κυριότερους οικισμούς των ιστορικών χρόνων μέσα από επιλεγμένα αρχιτεκτονικά και κινητά ευρήματα. Η Αίθουσα ΙΙ, βρίσκεται στον ημιώροφο και είναι αφιερωμένη στο Δημόσιο βίο. Οι όψεις του δημόσιου βίου παρουσιάζονται μέσα από τις εξής θεματικές υποενότητες: α) οικονομική και πολιτική οργάνωση, β) δημόσια κτίρια, γ) 

Πόρτα στους Φιλιάτες

Πόρτα στο Φοινίκι

πόλεμος~οπλισμός, δ) ναοί και λατρείες.  Η Αίθουσα ΙΙΙ, βρίσκεται, επίσης, στον ημιώροφο και φιλοξενεί την ενότητα που αναφέρεται στον ιδιωτικό βίο των κατοίκων της αρχαίας Θεσπρωτίας. Η παρουσίαση του ιδιωτικού βίου δομείται από τις εξής θεματικές υποενότητες: α) επαγγέλματα και ασχολίες, β) η ζωή μέσα στο σπίτι, γ) καλλωπισμός - ένδυση. Η τελευταία ενότητα της έκθεσης αναπτύσσεται στην Αίθουσα ΙV, στον όροφο του Μουσείου. Πραγματεύεται το ιδιαίτερα ευαίσθητο και συγκινησιακό θέμα του θανάτου, επικεντρώνοντας στη διαχρονική εξέλιξη των ταφικών εθίμων και πρακτικών στο Θεσπρωτικό χώρο. Παρουσιάζεται το πλούσιο μυθολογικό παρελθόν που συνδέει τους ποταμούς της Θεσπρωτίας με τον Κάτω Κόσμο, η εξέλιξη της ταφικής αρχιτεκτονικής από την Αρχαϊκή ως τη Βυζαντινή περίοδο, οι πρακτικές ταφής (ενταφιασμός, καύση), τα κτερίσματα και η σημασία τους.

Λαογραφικό Μουσείο στο Φοινίκι

Στο νερόμυλο "Τζούμα"

Το Κ.Π.Ε. Φιλιατών είχε εξαιρετική οργάνωση, συνέπεια, προθυμία και υπευθυνότητα. Ιδιαίτερες θερμές ευχαριστίες στους συναδέλφους Μάρκο Νικολάου (Υπεύθυνο ΚΠΕ) ,Ευάγγελο Στράτου ,Ευάγγελο   Αναγνωστόπουλο ,Βασίλη Αρβανίτη και Αλεξάνδρα Γούλα (μέλη της Π.Ο)., καθώς και όλους όσους συμμετείχαν στην οργάνωση και υλοποίηση του προγράμματος.

Τοιχογραφίες με "αυτόγραφα" στην παλιά Σαγιάδα

  Μαθητές και εκπαιδευτικοί αποκόμισαν εξαιρετικά σημαντικές εμπειρίες, που δικαιολογούν απολύτως το μορφωτικό, περιβαλλοντικό, παιδαγωγικό και κοινωνικό χαρακτήρα της εκδρομής. Υπήρξε ισχυρή βιωματική σύνδεση ανάμεσα στο γνωστικό αντικείμενο, που είχε μελετηθεί κατά τους προηγούμενους μήνες εφαρμογής του προγράμματος, και την επιτόπια μελέτη, έρευνα και δράση με αποτέλεσμα να εξυπηρετηθούν με τον καλύτερο τρόπο οι στόχοι του προγράμματος. Επιπλέον, επιτεύχθηκαν στόχοι ανάπτυξης της κριτικής ικανότητας των μαθητών. Σημαντικό θεωρούμε το γεγονός της ανάληψης πρωτοβουλιών για τη δημιουργία δράσεων, κοινωνικοποίησης και κυρίως της ανάπτυξης της προσωπικότητας με βάση τις γνωστικές εμπειρίες που αποκομίζουν από παρόμοιες δραστηριότητες.

 Σε πολλές περιπτώσεις αναδείχτηκαν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και ικανότητες-δυνατότητες ,αρκετά από τα οποία δεν είχαν γίνει αντιληπτά στον βαθμό αυτό. 

Πρώτο βραβείο στο Πανελλήνιο Μαθητικό Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό με θέμα «Νερό, είσαι θησαυρός!» του ΟΙΚΑΔΕ

Η συμμετοχή μας στον Πανελλήνιο Μαθητικό Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό με θέμα «Νερό, είσαι θησαυρός!» του προγράμματος ΟΙΚΑΔΕ και του Μουσείου Ελληνικής Παιδικ΄ςη Τέχνης για το σχολικό έτος 2012 -2013 μας χάρισε την μεγαλύτερη διάκριση αφού το σχολείο μας μαζί με τα υπόλοιπα σχολεία της τριάδας απέσπασαν το πρώτο βραβείο.

Ο διαγωνισμός που ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2012, εκτός από τα σχολεία του Οίκαδε, απευθύνθηκε στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όλης της χώρας, καθώς και σε καλλιτεχνικά εργαστήρια και είχε πολύ μεγάλη απήχηση. Συγκεκριμένα, συγκεντρώθηκαν 2.500 ατομικά και ομαδικά έργα από 244 σχολεία και εργαστήρια.

Τα έργα, ζωγραφιές, κολλάζ, φωτογραφίες και κατασκευές, αξιολογήθηκαν από ειδική 7μελή επιτροπή την οποία αποτέλεσαν οι κ.κ.:

• Ίρις Κρητικού, Ιστορικός Τέχνης, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης (Μ.Ε.Π.Τ.)
• Λουίζα Καραπιδάκη – Ιστορικός Τέχνης- Μουσειολόγος, μέλος Δ.Σ. του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης
• Εύα Σταμάτη, Graphic Designer, Διευθύντρια του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης
• Πόπη Κύρδη, Εκπαιδευτικός –Συγγραφέας
• Νίκος Μάρκου, Φωτογράφος
• Κάρμεν Ρουγγέρη, Ηθοποιός – σκηνοθέτης
• Νατάσσα Κιουρκατιώτη, Προϊσταμένη Δημοσίων Σχέσεων & ΕΚΕ Τράπεζας Κύπρου

Η αξιολόγηση των έργων των τάξεων που συμμετέχουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Οίκαδε, φέτος υπήρξε πραγματικά δύσκολη, καθώς τα έργα ήταν πλούσια σε φαντασία και δημιουργικότητα και πραγματικά αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η τριάδα του Οίκαδε που διακρίθηκε είναι η εξής:

1^ο Δ.Σ Πορταριάς "Ν. Τσοποτός" - 9^ο Δ.Σ. Ρεθύμνου - 20^ο  Δ.Σ. Σερρών.

Η τελετή βράβευσης θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Απριλίου και ώρα 12.00μ.μ. στη Στοά του Βιβλίου. Όλα τα βραβευμένα έργα θα εκτεθούν για 4 ημέρες, από 22 έως 25 Απριλίου 2013, στη Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα) και ώρες 10.00-13.00 και 19.00-21.00.

Η έκθεση έργων όλων των σχολείων που συμμετείχαν στον διαγωνισμό θα πραγματοποιηθεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα της Τράπεζας από τις 22 Απριλίου.

Επίσης οι συμμετέχοντες θα παρακολουθήσουν την παράσταση «Αργοναυτική Εκστρατεία» στο Θέατρο Ελληνικός Κόσμος σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη.

Ο κρεμαστός κήπος της ανακύκλωσης

Ο κρεμαστός κήπος της ανακύκλωσης δημιουργήθηκε από τα παιδιά της Α τάξης με τη βοήθεια των Κορώνα Ηλία, Αλμπανίδου Βιβής, Νασιάκου Ελισάβετ, Καραγιάννη Ηρακλή στα πλαίσια των δραστηριοτήτων "Διαδρομές στο Βιβλιοδάσος 2013". Βότανα και μονοετή λουλούδια βρήκαν φωλιά σε πλαστικά μπουκάλια που τα παιδιά γέμισαν με χώμα, φύτεψαν και πότισαν για να τα πάρει ο κύριος Ηλίας να τα  αναρτήσει από ψηλά. Οι μικροί κηπουροί ανέλαβαν να φροντίζουν το λουλούδι τους για όλο το διάστημα της σχολικής χρονιάς. Στα πλάισια του εργαστηρίου θα εξελιχθεί και η επόμενη δράση που θα σας αποκαλύψουμε αργότερα. Μέχρι τότε νάστε καλά.

Η ύφεση χτυπάει και την ανακύκλωση

ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Στη... μέγκενη της οικονομικής κρίσης έχει πέσει (και) η ανακύκλωση, ιδίως των ογκωδών καταναλωτικών προϊόντων που κάποτε αγοράζαμε με τη μεγαλύτερη άνεση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανακύκλωση των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, τομέας που ξεκίνησε με πολλές προοπτικές το 2005 αλλά σήμερα παρουσιάζει σημαντική κάμψη που αγγίζει το 22% σε σχέση με τα επίπεδα προ τεσσάρων χρόνων.

Φυσικό επακόλουθο, αφού η αγορά των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών έχει πλέον συρρικνωθεί στο μισό εξαιτίας της αδυναμίας των νοικοκυριών να αντικαταστήσουν τις παλιές συσκευές.

Οι υπεύθυνοι της Ανακύκλωσης Συσκευών ΑΕ, του φορέα που έχει αναλάβει την ανακύκλωση των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, ύστερα από άδεια του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, επισημαίνουν πως το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον αντανακλάται στις ποσότητες που ανακυκλώνονται, αν και η μείωση είναι ηπιότερη από αυτή της αγοράς των ηλεκτρικών ειδών.

Το βάρος των συσκευών προς ανακύκλωση που συγκεντρώθηκαν το 2012 ήταν 36.700 τόνοι, μειωμένο κατά 13% σε σχέση με το 2011 και κατά 22% σε σχέση με το 2008. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις λευκές συσκευές (ψυγεία, πλυντήρια, κουζίνες κ.λπ.). Αντίθετα, η ανακύκλωση μικρών συσκευών, λαμπών ή τηλεοράσεων παρουσιάζουν αύξηση 36%, 22% και 8% αντίστοιχα.

Αυτό όμως που ανησυχεί περισσότερο την Ανακύκλωση Συσκευών ΑΕ είναι η απροθυμία των δήμων να βοηθήσουν στην αποκομιδή των συγκεκριμένων αποβλήτων. Η αρνητική στάση έγινε ιδιαίτερα έντονη τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής στενότητας.

«Δυστυχώς οι δήμοι έχουν ανταποκριθεί ελάχιστα και η συνεργασία μας με αυτούς δεν έχει φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα», δήλωσε στο «Εθνος» η Νατάσσα Βορηά, διευθύντρια Μάρκετινγκ της εταιρείας. Οπως επισήμανε, από τους δήμους το 2012 προήλθε μόνο το 3% της συλλογής συσκευών.

Η αδυναμία-απροθυμία των δήμων έχει ως αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν δράση οι πλανόδιοι συλλέκτες (οι γνωστοί μας παλιατζήδες), οι οποίοι βέβαια προσφέρουν υπηρεσία στη συλλογή των παλιών συσκευών που συνήθως «κοσμούν» τα πεζοδρόμια της πόλης, όμως η δράση τους είναι εντελώς ανεξέλεγκτη. Πού πηγαίνουν οι συσκευές; «Αποδέκτες είναι έμποροι παλαιών μετάλλων, οι οποίοι τις αγοράζουν για ένα κομμάτι ψωμί από τους γυρολόγους και τις μεταπωλούν σε χαλυβουργίες σε πολύ ψηλές τιμές, χωρίς να έχει προηγηθεί η περιβαλλοντικά ορθή διαχείρισή τους», λένε από την Ανακύκλωση Συσκευών.

Φαινόμενα βανδαλισμού

Εχουν παρατηρηθεί σε μάντρες φαινόμενα βανδαλισμού είτε για να αποσπαστούν τα σιδηρούχα κομμάτια από τις συσκευές είτε για να κομματιαστούν ως έχουν και να οδηγηθούν, με όλα τα βλαβερά τους συστατικά, στο καμίνι κάποιας χαλυβουργίας. Υπολογίζεται πως 20.000 τόνοι ηλεκτρικών συσκευών καίγονται κάθε χρόνο, μαζί με τις τοξικές τους ουσίες.

Αρμόδια στελέχη του ΥΠΕΚΑ αναγνωρίζουν το πρόβλημα της παράνομης διακίνησης των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών. Τονίζουν πως οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος ελέγχουν τακτικά τόσο τα παράνομα όσο και τα νόμιμα «σκραπατζίδικα», ενώ υπάρχει συνεργασία με την ΚΕΔΕ ώστε να κινητοποιηθούν περισσότερο οι δήμοι. Επισημαίνουν ωστόσο την αρμοδιότητα της Αστυνομίας, η οποία έχει την ευθύνη να ελέγχει στον δρόμο τους πλανόδιους συλλέκτες.

Η επεξεργασία

Φραγμός στη διάχυση τοξικών ουσιών

Απαραίτητη είναι η ανακύκλωση και επεξεργασία των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών καθώς περιέχουν βλαβερές, ακόμα και τοξικές ουσίες. Το φαινομενικά αθώο -και τόσο χρήσιμο- ψυγείο μας περιέχει ουσίες που προσβάλλουν το όζον και τη θερμική ισορροπία του πλανήτη, το ίδιο και τα κλιματιστικά, ιδίως της παλαιάς τεχνολογίας. Ο υπολογιστής μας περιέχει μέταλλα όπως χαλκό, ψευδάργυρο, μόλυβδο, κάδμιο, τα οποία αν ελευθερωθούν χωρίς επεξεργασία στο περιβάλλον θα ρυπάνουν τον αέρα και το υπέδαφος.

Η εταιρεία

Η Ανακύκλωση Συσκευών ΑΕ είναι μη κερδοσκοπική εταιρεία εγκεκριμένη από το ΥΠΕΚΑ για την οργάνωση και λειτουργία του συλλογικού συστήματος για την εναλλακτική διαχείριση των Αποβλήτων Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού. Οι πόροι της προέρχονται από το τέλος ανακύκλωσης που ενσωματώνεται στην απόδειξη αγοράς συσκευών μεγάλων εταιρειών-παραγωγών, καταστημάτων και σούπερ μάρκετ που συμμετέχουν σε δίκτυο συνεργασίας. Τα ΑΗΗΕ συλλέγονται σε 8.000 σημεία σε όλη την Ελλάδα και η επεξεργασία τους γίνεται σε 9 μονάδες (δύο στη Β. Ελλάδα, μία στη Θεσσαλία, μία στη Λέσβο, τέσσερις στην Αττική και μία στην Κρήτη).

Αντικείμενο της ανακύκλωσης είναι κάθε συσκευή που μπαίνει στην πρίζα: μεγάλες και μικρές οικιακές συσκευές, εξοπλισμός πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, λάμπες, παιχνίδια, εργαλεία, ιατροτεχνολογικά προϊόντα (εξαιρούνται τα εμφυτεύσιμα και τα μολυσματικά).

Μανίνα Νικολοπούλου

Ο Πηνειός βάφτηκε κόκκινος

«ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΕΙ» Η ΠΙΝΔΟΣ

Κατρακυλά η Πίνδος και απειλεί να εξαφανίσει το Παλαιοχώρι στην Καλαμπάκα Τρικάλων. Μπάζα, λάσπες και φερτά υλικά έβαψαν κόκκινο τον Πηνειό ποταμό μέχρι τη Λάρισα, ενώ μέσα στο χωριό σπίτια και στάνες είναι αποκομμένα, καθώς οι δρόμοι έχουν φράξει από όγκους χωμάτων και πέτρες.

Κοκκίνισαν τα νερά του Πηνειού μέχρι τη Λάρισα από τους τόνους λάσπης. Φωτογραφία από την ηλεκτρονική εφημερίδα www.trikala-voice.gr

«Oλη τη νύχτα ακούγεται μια βοή σαν να περνάει τρένο. Κοιμόμαστε και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Αν θα μπορούμε να βγούμε από τα σπίτια μας ή θα βρεθούμε μέτρα παρακάτω, στον δρόμο προς τα γειτονικά χωριά», είπε στο «Εθνος» ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Παλαιοκάστρου, Χρήστος Τσιάκαλος.

Τρία σπίτια κτηνοτρόφων, οι οποίοι έχουν μετακινηθεί με τα κοπάδια τους στα χαμηλά, αποκόπηκαν και πλέον δεν υπάρχει πρόσβαση σε αυτά, ενώ έξι μαντριά έχουν καταπλακωθεί από βράχια. Κάποιοι κάτοικοι προσπάθησαν να φτάσουν στο βουνό και να δουν από πού ξεκινάει η καταστροφή, αλλά δεν τα κατάφεραν. Όπως είπαν, είδαν στο δρόμο νέες πηγές με νερά να αναβλύζουν, κομμάτια του βουνού να έχουν σκάσει και να δημιουργούνται κρατήρες όπως τα ηφαίστεια.

Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στις έντονες βροχοπτώσεις του περασμένου φθινοπώρου και στα πλημμυρικά φαινόμενα που εξακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα.

«Εδώ και 6 μήνες κατεβάζει το βουνό μπάζα, πέτρα, βράχια, λάσπες, φερτά υλικά. Ολα αυτά πέφτουν μέσα στο Παλαιοχώρι, αλλά και στα ποτάμια και καταλήγουν στον Πηνειό, που έχει βαφτεί κόκκινος.

Και σε άλλα χωριά

Η κατάσταση είναι δύσκολη, προς το παρόν δεν μπορούμε να φτάσουμε στα σημεία με τις μεγάλες κατολισθήσεις και αναζητούμε δρόμους μέσα από το δάσος», μας δήλωσε ο αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων, Χρήστος Μιχαλάκης, προσθέτοντας ότι ανάλογα φαινόμενα, με μικρότερες ωστόσο ζημιές παρατηρούνται και στα χωριά του Ασπροποτάμου, την Κρανιά, την Αθαμανία και τη Νέα Πεύκη.

Την Τρίτη γεωλόγοι της περιφερειακής ενότητας Τρικάλων θα επισκεφθούν το Παλαιοχώρι προκειμένου να μελετήσουν το φαινόμενο και να προτείνουν τρόπους οριστικής αντιμετώπισής του.

Οι πρώτες σκέψεις για πλέγματα ωστόσο εγκαταλείπονται καθώς αποκολλώνται τεράστιοι όγκοι της νοτιοδυτικής Πίνδου, από το βουνό που οι ντόπιοι ονομάζουν Χαλάσματα Γκούρα και είναι αδύνατον να «ντυθεί» με συρματόπλεγμα όλο το βουνό. Τα χιόνια που λιώνουν στα ορεινά σε συνδυασμό με το νερό που κατεβαίνει από τις πηγές κάνουν εξαιρετικά ορμητικά τα νερά των ποταμών της ευρύτερης περιοχής, των παραπόταμων του Πηνειού, αλλά και του Αχελώου.

25 κάτοικοι

Το Παλαιοχώρι, ή Παλιογκορτζιά για τους ντόπιους, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.050 μέτρων κρυμμένο ανάμεσα στον Κόζιακα και στην Πίνδο. Οι περίπου 25 μόνιμοι κάτοικοί του ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τον τουρισμό, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός αυξάνεται, καθώς επιστρέφουν οι κτηνοτρόφοι που ξεχειμωνιάζουν με τα κοπάδια τους σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο. Το Παλαιοχώρι βρίσκεται σε απόσταση 28 χιλιομέτρων από την Καλαμπάκα και 22 από το Περτούλι και αποτελεί καταφύγιο θηραμάτων, βιότοπο της καφέ αρκούδας και αγαπημένο μέρος για τους... σκίουρους.

ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ