Με το δάσος οδηγό δράττω, δρω, δημιουργώ ...

Παρουσιάστηκε ο τόμος που περιλαμβάνει εφαρμοσμένα προγράμματα, δραστηριότητες και δράσεις για το δάσος στα πλαίσια του Εθνικού Θεματικού Δικτύου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης "Μαθαίνω για τα Δάση" που συντονίοζεται από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης. Στον τόμο συμπεριλήφθηκε το επιδαπέδιο παιχνίδι του Σχολείου μας "Το παιχνίδι του δάσους" που υλοποιήθηκε με την ευθλυνη των εκπαιδευτικών Λίας Τσαλαβρέτα, Κλειώς Χριστοδούλου και Ηρακλή Καραγιάννη.

Παιδιά, στείλτε το μήνυμα στον Πρωθυπουργό!

Ενόψει Κοπεγχάγης, τα παιδιά ενώνουν τις φωνές τους με το WWF Ελλάς και την Greenpeace ζητώντας μια δυναμική και υπεύθυνη στάση της χώρας μας στην κρίσιμη Συνδιάσκεψη του ερχόμενου Δεκεμβρίου.
«Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,
Παρακαλούμε πολύ να πάτε στην Κοπεγχάγη, στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, 7-18 Δεκεμβρίου 2009, και να βοηθήσετε δυναμικά στην απόφαση μιας τολμηρής και δίκαιης συμφωνίας για την προστασία του κλίματος, πριν να είναι πολύ αργά. Σας ζητάμε να μεταφέρετε το μήνυμα ότι θέλουμε να ζήσουμε σε έναν ανθρώπινο πλανήτη, ασφαλή και υγιή, χωρίς πλημμύρες, ξηρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και άλλες καταστροφές! Ευχαριστούμε πολύ και περιμένουμε να επιστρέψετε νικητής!»
Κάπως έτσι ή με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, τα παιδιά καλούνται να παροτρύνουν τον Πρωθυπουργό να δείξει μια σθεναρή στάση στη Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης. Με απλά λόγια, να ζητήσει τη δέσμευση των ηγετών για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 40% ως το 2020, εκ μέρους των ανεπτυγμένων χωρών. Το WWF Ελλάς και η Greenpeace, στο πλαίσιο της από κοινού εκστρατείας τους «Μαζί για το Κλίμα», καλούν τα παιδιά όλης της χώρας να γράψουν και να ζωγραφίσουν μια κάρτα στον Πρωθυπουργό για τη σωστή στάση που πρέπει να τηρήσει η χώρα μας στην Κοπεγχάγη. Μέσα από ένα απλό φυλλάδιο, τα παιδιά παροτρύνονται να εκφράσουν με τον δικό τους αυθόρμητο και ειλικρινή τρόπο τη θέλησή τους για τη σωτηρία του πλανήτη.
Τα παιδιά καλούνται να ετοιμάσουν την κάρτα τους προς τον Πρωθυπουργό και να την αποστείλουν στο WWF Ελλάς, ως τις 30 Νοεμβρίου. Οι κάρτες θα παραδοθούν στον Πρωθυπουργό, αφού πρώτα εκτεθούν σε κατάλληλο χώρο για να έχει ευκαιρία να τις απολαύσει το κοινό.
Σημειώσεις προς συντάκτες:
Το φυλλάδιο επισυνάπτεται και είναι διαθέσιμο στα παρακάτω link:
http://www.wwf.gr/images/pdfs/TaPaidiaStelnounMyinima.pdf
http://www.greenpeace.org/raw/content/greece/press/118523/card.pdf
Περισσότερες πληροφορίες:
Μαρίνα Συμβουλίδου, ειδική συνεργάτις δράσεων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και
κατάρτισης WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, m.symvoulidou@wwf.gr
Ιάσονας Κάντας, συνεργάτης επικοινωνίας για θέματα Τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 3314893,
κιν: 698 247 1724, i.kantas@wwf.gr

Παιδιά, στείλτε το μήνυμα στον Πρωθυπουργό!

Φτιάξτε και στείλτε τη δική σας κάρτα στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας! για τη Συνδιάσκεψη Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή που θα γίνει στην Κοπεγχάγη 7-18 Δεκεμβρίου 2009

Η σειρά σας παιδιά!
Κάπως έτσι ή όπως αλλιώς θέλετε παιδιά εκφραστείτε! Γράψτε μια κάρτα στον Πρωθυπουργό της χώρας μας για να λάβει μέρος στην κρίσιμη Παγκόσμια Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που θα γίνει στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο. Δεν έχουμε χρόνο. Οι ηγέτες πρέπει να λάβουν μέτρα ΑΜΕΣΑ!
Βήμα 1ο: Διπλώστε ένα χαρτί σε σχήμα κάρτας
Βήμα 2ο: Στο εξώφυλλο ζωγραφίστε ή κάντε ένα κολλάζ σχετικό με το θέμα μας: κλιματική αλλαγή και Συνδιάσκεψη ηγετών στην Κοπεγχάγη.
Βήμα 3ο: Γράψτε μέσα στην κάρτα το μήνυμά σας στον Πρωθυπουργό. Όπως θέλετε. Ελεύθερα. Μην νοιαστείτε για ορθογραφία, γραμματική και συντακτικό.
Βήμα 4 ο: Στείλτε την κάρτα σας
ΩΣ ΤΙΣ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ στο WWF Ελλάς,
Φιλελλήνων 26,
105 58 Αθήνα.
Το WWF Ελλάς και η Greenpeace θα συγκεντρώσουν τις κάρτες όλων των παιδιών, θα τις εκθέσουν και θα τις στείλουν, μετά στον Πρωθυπουργό μαζί με τις υπογραφές των μεγάλων που θα στείλουν κι εκείνοι το δικό τους μήνυμα.
Ακόμη κάθεστε; Ξεσηκώστε την τάξη σας, το σχολείο, τους φίλους.
Να συγκεντρώσουμε πάρα πολλές κάρτες. Να δείξουμε σε όλους τους ηγέτες ότι το κλίμα μας νοιάζει!

Πρόγραμμα σωτηρίας του Θερμαϊκού Κόλπου

Πρόγραμμα, προϋπολογισμού 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, με στόχο την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την αειφορική χρήση του Θερμαϊκού Κόλπου ως θαλάσσιου πόρου, εγκρίθηκε από κοινοτικά κονδύλια και αναμένεται να υλοποιηθεί από τη Διεύθυνση Προστασίας και Ανάπτυξης του Θερμαϊκού Κόλπου.

Τη σχετική ανακοίνωση θα κάνουν η Μαρία Περτζινίδου και η Μαρία Γανίδου, από τη Διεύθυνση Προστασίας, στο πλαίσιο του 3ου Πανελληνίου Συνεδρίου, με θέμα «Κλιματική Αλλαγή, Βιώσιμη Ανάπτυξη και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Αναζητώντας λύσεις για το Ελληνικό Περιβάλλον» που διοργανώνει, από αύριο έως και το Σάββατο, το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

Το πρόγραμμα, με τίτλο, «Ανάπτυξη και εφαρμογή εργαλείων Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΖΠ) Θερμαϊκού Κόλπου - Πιλοτική εφαρμογή στη δυτική παράκτια ζώνη», εγκρίθηκε στο πλαίσιο των δράσεων του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ/eegrants) και περνά σε φάση υλοποίησης.

Όπως θα αναφέρει στην εισήγησή της στο συνέδριο, η κ. Περτζινίδου, ο Θερμαϊκός είναι ένα ευαίσθητο υδάτινο οικοσύστημα, με ιδιαίτερα προβλήματα, αφού η ισορροπία του, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, έχει διαταραχθεί.

Η δυνατότητα αυτοκαθαρισμού υπολείπεται με αποτέλεσμα τη συσσώρευση ρύπων, ενώ οι περιβαλλοντικές πιέσεις που δέχεται ο ευρύτερος Θερμαϊκός Κόλπος εξαιτίας των ποικίλων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, του ρυπασμένου φορτίου των ποταμών που εκβάλλουν στον κόλπο (Γαλλικός, Αξιός, Λουδίας και Αλιάκμονας), των μέχρι πρόσφατα ανεπεξέργαστων οικιακών λυμάτων καθώς και της αυξημένης αγροτικής παραγωγής σε περιοχές γύρω από τον κόλπο, είναι σημαντικές και οδηγούν σε μεταβολές του οικοσυστήματος.

Η Διεύθυνση Προστασίας και Ανάπτυξης του Θερμαϊκού Κόλπου πραγματοποιεί, με ναυλωμένο σκάφος, κατάλληλα εξοπλισμένο, επιφανειακό καθαρισμό του Θερμαϊκού από 1/6/2007, από επιπλέοντα απορρίμματα και κηλίδες, στη θαλάσσια περιοχή του εσωτερικού και κεντρικού Θερμαϊκού Κόλπου, δηλαδή από την παραλία της Θεσσαλονίκης μέχρι την ευθεία του ακρωτηρίου της Επανομής ανατολικά και τις αλυκές Κίτρους δυτικά, με έμφαση το θαλάσσιο χώρο μπροστά στην πόλη. Το διάστημα 1-6-2007 ως 15-3-2009 συλλέχτηκαν περίπου 1900 m3 στερεών απορριμμάτων και 13 m3 κηλίδων.

«Η Διεύθυνση θέτει ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ρύπανσης του Κόλπου, προσπαθώντας να σταματήσει την ανεξέλεγκτη διαχείριση των απορριμμάτων και προωθώντας τις πολιτικές για μείωση, ανακύκλωση και φιλική προς το περιβάλλον διαχείριση, με σκοπό την προστασία, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την οικολογική διαχείριση του Θερμαϊκού κόλπου», καταλήγει στην εισήγησή της η κ. Περτζινίδου.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ: ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΑΙΓΑΓΡΟΣ Το αγρίμι που αρνείται να μερώσει

Ζούσε αγέρωχο στις κορυφές των Λευκών Ορέων μέχρι τη στιγμή που μπήκε, για το εκλεκτό του κρέας, στο στόχαστρο των κυνηγών. Το άλλοτε περιλάλητο αγρίμι των ριζίτικων τραγουδιών βρήκε τελικά καταφύγιο, πριν να είναι αργά, στη Σαμαριά.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΧΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥ: Αγρίμι για το αρσενικό και σανάδα για το θηλυκό.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Κινδυνεύον.
ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ: Aγνωστος ο ακριβής αριθμός τους. Μόνο εκτιμήσεις υπάρχουν, που αναφέρουν ότι εναπομείναντα ζώα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς κυμαίνονται από 500 έως 2.000. Η πιο πρόσφατη εκτίμηση -και αυτή είναι ενός φοιτητή-ερευνητή βρετανικού πανεπιστημίου- αναφέρει ότι εκεί ζουν περίπου 700 αίγαγροι.
ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ: 10 - 15 χρόνια.
ΑΠΕΙΛΕΣ: Κυρίως η λαθροθηρία αλλά και ο υβριδισμός του με την κοινή κατσίκα.
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ: Είναι το σύμβολο της κρητικής λεβεντιάς. Θεωρείται ότι ενσαρκώνει την αδούλωτη κρητική ψυχή και την αγάπη του κρητικού λαού για την ελευθερία.

Χαρακτηρίζεται άφθαστος σε ομορφιά, σβελτάδα και εξυπνάδα. Και ακόμα, καρτερικός, πιστός και γενναίος όσο λίγα ζώα. Ο κρητικός αίγαγρος (Capra aegagrus cretica) είναι ένα μοναδικό ενδημικό ζώο του νησιού. Είναι το ξακουστό αγρίμι που συναντάμε συχνά στα ριζίτικα τραγούδια («αγρίμια κι αγριμάκια μου», τραγουδούσε ο Ξυλούρης), αλλά όλο και λιγότερο στα βουνά. Παλαιότερα ζούσε σε όλο σχεδόν το νησί, όμως το ανελέητο και αδιάκοπο κυνήγι, από τις αρχές του περασμένου αιώνα, το έδιωξε από πολλές περιοχές και μείωσε δραματικά τον πληθυσμό του. Τελευταίο του καταφύγιο οι κορυφές των Λευκών Ορέων στη δυτική Κρήτη, ιδιαίτερα σε μια σειρά σχεδόν κατακόρυφων βράχων που ξεπερνούν τα 900 μέτρα, στο φαράγγι της Σαμαριάς. Ετσι κι αλλιώς, το κρι-κρι προτιμά τις ορεινές, βραχώδεις περιοχές, με τις μεγάλες κλίσεις και τη χαμηλή βλάστηση από φρύγανα. Ντροπαλά στον φυσικό τους τόπο, τα αγρίμια αποφεύγουν τους ανθρώπους, ξεκουράζονται τη μέρα και μένουν μακριά από τα πολυσύχναστα μέρη. Το τρίχωμά τους εναρμονίζεται απόλυτα με το άγριο περιβάλλον των βράχων, παίρνοντας τόνους σκούρου καφέ, γκριζωπού και μαύρου σε ορισμένα σημεία. Τα αρσενικά έχουν χαρακτηριστικό μεγάλο γένι, ενώ οι μαύρες γραμμές της ράχης και του λαιμού γίνονται εντονότερες με το πέρασμα του χρόνου. Το ύψος τους φτάνει περίπου το ένα μέτρο, το βάρος τους τα 80 κιλά, ενώ τα μακριά τους κέρατα, κυρτά προς τα πίσω, φτάνουν ακόμη και το ένα μέτρο. Αυτά χρησιμοποιούσαν τα παλιά χρόνια οι Σφακιανοί για να φτιάξουν τα τόξα τους. Τα θηλυκά, από την άλλη πλευρά, είναι πιο κομψά και μικροκαμωμένα. Φτάνουν τα 70 εκατοστά ύψος, τα 65 κιλά βάρος και το μήκος των κεράτων τους δεν ξεπερνά τa 20 εκατοστά. Αν και είναι πολυγαμικό ζώο που συμβιώνει σε κοπάδια, ωστόσο την εποχή του ζευγαρώματος το αρσενικό επιλέγει να ζει πιο μοναχικά. Τα θηλυκά, πάλι, γεννάνε το Μάιο συνήθως ένα ή σπανιότερα δύο μωρά και εντάσσονται μαζί με τα μικρά τους σε ομάδες. Η περίοδος κύησής τους διαρκεί 170 μέρες κατά μέσον όρο και τα μικρά ακολουθούν τη μητέρα τους αμέσως μετά τη γέννα. Η νοστιμιά του κρέατός του (θεωρείται εκλεκτό έδεσμα και σπάνιος μεζές) καθιστά τον αίγαγρο θύμα των λαθροκυνηγών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και κάτι ακόμη χειρότερο: στην Κρήτη το κυνήγι προσδιορίζει την αξία του κυνηγού, που είναι τόσο «λεβέντης», ώστε πιάνει ένα γρήγορο ζώο που φεύγει πηδώντας στα βράχια. Αλλά και γι' αυτούς που δεν ζητάνε τη χαρά του κυνηγιού αλλά μόνο το μεζέ, οι καταγγελίες λένε ότι το κρέας σερβίρεται σε κάποιες ταβέρνες σε Αθήνα και Κρήτη, για εκλεκτούς πελάτες. Κάποιοι, μάλιστα, ασυνείδητοι λαθροκυνηγοί πουλάνε το θήραμά τους προς 50 ευρώ το κιλό. Ετσι, καταλήγουμε, όπως εκτιμάται, όλο το χρόνο, και ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, που είναι πιο δύσκολη η φύλαξη του Δρυμού της Σαμαριάς, να χάνονται 150 έως 200 από τα σπάνια αυτά ζώα. Αλλωστε, ο Εθνικός Δρυμός της Σαμαριάς δημιουργήθηκε πρωτίστως για τη σωτηρία του αίγαγρου. Σε μια προσπάθεια δε να προστατέψουν οι ειδικοί το είδος, μετέφεραν ορισμένους πληθυσμούς στα μικρά νησιά Θοδωρού, Δίας και Αγιοι Πάντες. Μόνο που τα νησάκια αυτά, επειδή δεν είναι το φυσικό τους περιβάλλον, δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν αρκετή τροφή. Εξάλλου, σε τόσο «κλειστό» περιβάλλον οι ασθένειες είναι συνήθως πιο απειλητικές. Ενδεικτικό της κατάστασης αυτής είναι ότι στους Αγιους Πάντες, από 100 με 120 ζώα που είχαν μετεγκατασταθεί εκεί, απομένουν πλέον μόνο 30, αφού τα υπόλοιπα τα θέρισαν οι ασθένειες.

ΔΥΟ - ΤΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

• Οι Κρητικοί αποκαλούν τον αίγαγρο «αγρίμι» και χρησιμοποιούν τη λέξη «κρι-κρι» μόνο για τους… τουρίστες. Από ό,τι λέγεται, το όνομα κρι-κρι το πήρε στην Αμερική. Ηταν το 1950, όταν ένας Κρητικός, πρόεδρος της κοινότητας Επανωχωρίου, έπιασε ένα μικρό αγρίμι και θέλησε να το κάνει δώρο στον τότε πρόεδρο της Αμερικής Χάρι Tρούμαν. Ο Αμερικανός πρόεδρος δέχτηκε το δώρο και κάλεσε τον ίδιο τον Κρητικό στην Ουάσιγκτον για να του το παραδώσει. Το ζώο μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο (όπου φημολογείται πως πέθανε μετά από λίγο καιρό) και ο υπερήφανος δωρητής ζήτησε και έλαβε ως ανταπόδοση για την πράξη του ένα βαρύ δίκαννο.

Το όνομα του αγριμιού τότε έγινε για τους Αμερικανούς «κρι-κρι», από την πρώτη συλλαβή της λέξης «Κρήτη».

• Σε σαρκοφάγο του 11ου αιώνα π.Χ. από την Ιεράπετρα, που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, παριστάνονται αίγαγροι που δέχονται επίθεση σκύλων. Η Αρτεμις Βριτόμαρτις, η θεά που γεννήθηκε στη Σαμαριά, τους είχε υπό την προστασία της.

• Στην κοινωνική τους οργάνωση υπάρχει μια ιεραρχία, με… φαλλοκρατικό αέρα. Τα μεγαλύτερα, σωματικά, αρσενικά κυριαρχούν στα μικρότερα, ενώ όλα τα αρσενικά -από ενός έτους και πάνω- κυριαρχούν σε όλα τα θηλυκά, ανεξαρτήτως ηλικίας και μεγέθους.

• Εχουν οξύτατη ακοή και όσφρηση και αντιλαμβάνονται την παρουσία του ανθρώπου από μακριά. Τότε, «βαράνε συναγερμό» και ειδοποιούν το υπόλοιπο κοπάδι με μια παράξενη κοφτή κραυγή.

• Οι αίγαγροι πίνουν λιγοστό νερό (ακόμη και θαλασσινό!), όποτε βρουν, ενώ συνήθως χρησιμοποιούν πηγές που κανείς άλλος δεν ξέρει.

Γνωριμία με ένα φυτό: Ένα ακτινίδιο την ημέρα...

Και νόστιμο, και διαιτητικό, και πολύτιμο για τη θωράκιση του οργανισμού

Με χνουδωτό εξωτερικό φλοιό και ζουμερή εσωτερική σάρκα, το ακτινίδιο είναι ένα χειμωνιάτικο φρούτο με υψηλή διατροφική αξία. Πλούσιο σε μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνη C, το κίουι, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, ενισχύει το ανοσοποιητικό και βελτιώνει την όραση και το... DNA.

Ταξίδεψε από τη Ν. Ζηλανδία

Με μακρόχρονη ιστορία, που κρατάει από την Κίνα, ταξίδεψε στις αρχές του 20ού αιώνα, αρχικά ως καλλωπιστικό φυτό, σε Ευρώπη, Αμερική και Νέα Ζηλανδία. Οι πρώτοι όμως που κατάλαβαν τη διατροφική του αξία και το καλλιέργησαν συστηματικά ήταν οι Νεοζηλανδοί: ο φυτοκόμος Hayward Wright πειραματίστηκε με τα φυτά και δημιούργησε τη διάσημη ποικιλία που φέρει το όνομά του. Στην Ευρώπη, πάλι, η εντατική του καλλιέργεια ξεκίνησε μόλις τη δεκαετία του '70, ενώ στην Ελλάδα οι πρώτες φυτείες δημιουργήθηκαν το 1975. Σήμερα, η ετήσια ελληνική παραγωγή ανέρχεται γύρω στους 60.000 τόνους (η αντίστοιχη παγκόσμια είναι 1,3 εκατ. τόνοι) που παράγονται σε 27.000 στρέμματα. Περίπου τα 10.000 από αυτά βρίσκονται στην Πιερία, ενώ σημαντικές καλλιεργητικές εκτάσεις διαθέτουν οι νομοί Ημαθίας, Πέλλας, Αρτας, Φθιώτιδας και Λάρισας.

Προτιμάει τη ζέστη

Το ακτινίδιο είναι ένα φυλλοβόλο, αναρριχώμενο δέντρο με άνθη χρώματος κίτρινου, που φτάνει τα 8 - 10 μέτρα ύψος. Ωστόσο, τα φυτά που δεν καλλιεργούνται ή δεν κλαδεύονται συστηματικά έχουν συνήθως τη μορφή θάμνου. Την περίοδο αυτή το φυτό είναι ευαίσθητο σε παγετούς και δυνατούς ανέμους, εξ ου και η καλλιέργειά του απαιτεί θερμά και υγρά κλίματα με μεγάλη ηλιοφάνεια. Το χειμώνα όμως, είναι πιο ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες. Χρειάζεται γόνιμα και καλά στραγγιζόμενα εδάφη με PH ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο. Εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης ενεργού ασβεστίου στο έδαφος, η προσθήκη οργανικής ουσίας και χειλικού σιδήρου είναι αναγκαία. Παρότι έχει υψηλές απαιτήσεις σε λίπανση, εντούτοις καλύπτεται πλήρως από τα υπάρχοντα ορυκτά και βιολογικά λιπάσματα. Eπιπλέον, η απόδοση ανά φυτό, μετά από 5 χρόνια, πλησιάζει τα 30 - 50 κιλά καρπών.

Φρούτο του χειμώνα

Τα ακτινίδια συγκομίζονται από τα τέλη του Οκτωβρίου έως και τον Δεκέμβριο, μόλις δηλαδή οι καρποί αποκτήσουν τα απαραίτητα σάκχαρα. Λόγω όμως της σχετικά εύκολης συντήρησής τους στα επαγγελματικά ψυγεία, διατίθενται στην αγορά σχεδόν όλο το χρόνο. Μερικές από τις πιο αξιόλογες ποικιλίες του είδους είναι η μετρίου μεγέθους Bruno, που ωριμάζει στα τέλη Οκτωβρίου, και οι Hayward (μεγάλου μεγέθους), Abbott (μέτριου μεγέθους) και Monty (μικρού μεγέθους), που ωριμάζουν στις αρχές Νοεμβρίου. Πέρα από τη Hayward, που καλλιεργείται περισσότερο στη χώρα μας, αξιοσημείωτη είναι επίσης η ελληνική ποικιλία «Τσεχελίδης», που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια: δίνει μεγαλύτερους καρπούς, πιο ομοιόμορφους και πλούσιους σε θρεπτικά συστατικά, ιδίως σε βιταμίνη C. To ακτινίδιο, λόγω του ότι είναι φυτό δίχως πολλούς εχθρούς και ασθένειες, δεν επιβαρύνεται με ψεκασμούς. Στην αγορά βρίσκουμε σήμερα τόσο ολοκληρωμένης διαχείρισης όσο και βιολογικής γεωργίας, ενώ οι βιολογικά καλλιεργούμενες εκτάσεις αντιπροσωπεύουν το 8% της καλλιεργούμενης έκτασης ακτινιδίου στην Ελλάδα.

Προσοχή στα σημάδια

Ενας διατροφικός μύθος που κυκλοφορεί σχετικά με τα ακτινίδια είναι πως πρόκειται για ένα υπερβολικά ξινό και στυφό φρούτο, κάτι που ισχύει μόνο σε περίπτωση που καταναλωθεί πριν ωριμάσει πλήρως. Επίσης, η επιδερμίδα τους πρέπει να μην έχει σημάδια ή «εγκαύματα». Ο χρόνος κατανάλωσής τους είναι μια άλλη παράμετρος που πρέπει να λαμβάνεται πάντοτε υπόψη. Ετσι, όταν προορίζονται για άμεση κατανάλωση, επιλέγουμε φρούτα ελαφρώς μαλακά. Τέλος, τα μικρότερα σε μέγεθος ακτινίδια δεν υστερούν σε θρεπτικά συστατικά και γεύση.

Σύμμαχος του DΝΑ

Κατάλληλα για τα μικρο-γεύματα της ημέρας, λόγω της πηκτίνης που περιέχουν, τα ακτινίδια (Actinidia chinensis) δημιουργούν την αίσθηση του κορεσμού. Ενδεικτικά, 100 γραμμάρια καρπού μάς δίνουν μόλις 44 θερμίδες, ενώ η περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C καλύπτει την ημερήσια ανάγκη μας. Με ικανοποιητικές ποσότητες σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες, ιχνοστοιχεία και βιταμίνη Ε, τα ακτινίδια βοηθούν στην καλύτερη άμυνα του οργανισμού, στη θωράκιση του κυκλοφορικού συστήματός μας, στην πέψη και στην εύρυθμη λειτουργία του εντέρου, κ.λπ. Πρόσφατες, μάλιστα, επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι άτομα που καταναλώνουν δύο με τρία ακτινίδια ημερησίως έχουν βελτιωμένη ικανότητα διόρθωσης του DNA των κυττάρων μετά από πρόκληση κάποιας βλάβης. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Οσλο αποκαλύπτει ότι η κατανάλωση φρούτων ελάττωσε σημαντικά τη θρόμβωση του αίματος στους εθελοντές, μειώνοντας παράλληλα τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων.

Χτύπημα στο εμπόριο άγριων ωδικών πτηνών

Με επιχείρηση - σκούπα στο παζάρι του Σχιστού κατάφεραν ηχηρό πλήγμα στα κυκλώματα που εμπορεύονται την άγρια ζωή. Απελευθερώθηκαν πάνω από 350 πουλιά.

Ενα ηχηρό πλήγμα στην παράνομη παγίδευση και μεταπώληση άγριων ωδικών πτηνών κατάφεραν την περασμένη Κυριακή οι ομοσπονδιακοί θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας, με μια εκτεταμένη επιχείρηση που πραγματοποίησαν στο παζάρι του Σχιστού. Οπως εκ του αποτελέσματος επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά, στο... «ξέφραγο αμπέλι» που λέγεται ελληνική ύπαιθρος, οι θηροφύλακες των κυνηγετικών οργανώσεων συνεχίζουν να αποτελούν τον μόνο αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου και καταστολής των παραβατικών συμπεριφορών εις βάρος της άγριας ζωής. Λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, όπου στοιβάζονται όλα τα αρμόδια υπουργεία, το παζάρι του Σχιστού συνεχίζει να αποτελεί το «ορμητήριο» ενός παράνομου κυκλώματος που εμπορεύεται σε άθλιες συνθήκες άγρια ωδικά πτηνά, χωρίς ουδείς να συγκινείται ή να παρεμβαίνει...

«Εφοδος»
Αυτή τη φορά πάντως στην επιχείρηση των θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας παρείχε την ουσιαστική συνδρομή της αστυνομική δύναμη από το Α/Τ Περάματος καθώς και υπάλληλος του Δασαρχείου Πειραιά, ενώ εκλήθησαν να λάβουν μέρος και εκπρόσωποι των συλλόγων Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ» και «ΑΛΚΥΟΝΗ». Η παρουσία εκπροσώπων των συλλόγων περίθαλψης κρίθηκε ουσιαστική και απαραίτητη, καθώς η προηγούμενη εμπειρία από ανάλογες εφόδους των θηροφυλάκων των κυνηγετικών οργανώσεων είχε διδάξει ότι πολλά από τα πουλιά που κατάσχονται έχουν την ανάγκη άμεσης περίθαλψης πριν γίνει δυνατόν να απελευθερωθούν. Η παράνομη παγίδευση άγριων ωδικών πτηνών με σκοπό την εμπορική τους εκμετάλλευση αποτελεί για δεκαετίες τώρα μια μεγάλη και χαίνουσα πληγή της ελληνικής πανίδας. Τόσο η έκταση του προβλήματος όσο και η αδυναμία της επίσημης Πολιτείας να το ελέγξει αποτελεσματικά, δημιούργησε την ανάγκη συνεργασιών και κοινών δράσεων μεταξύ κυνηγετικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων για την καταστολή του φαινομένου. Στην πρόσφατη περίπτωση της «επιδρομής» στο παζάρι του Σχιστού, η δύναμη των ομοσπονδιακών θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδος και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες κινήθηκαν αθέατοι με τζιπ μέσα από τους δασικούς δρόμους του όρους Αιγάλεω, πετυχαίνοντας τον απόλυτο αιφνιδιασμό των δεκάδων ατόμων που πουλούσαν εκεί το παράνομο «εμπόρευμά» τους. Περισσότερα από 350 άγρια πουλιά (καρδερίνες, φανέτα, φλώροι, σταρήθρες, κοτσύφια, σταυρομύτες, γαλαζοπαπαδίτσες, βουνοπαπαδίτσες, τσοπανάκοι κ.ά.) κατασχέθηκαν και απελευθερώθηκαν επί τόπου ή λίγο αργότερα σε επιλεγμένη τοποθεσία του όρους Αιγάλεω, ενώ αρκετά ήταν και εκείνα που εξαιτίας των άθλιων συνθηκών στα οποία ήταν στοιβαγμένα, χρειάστηκε να μεταφερθούν για φροντίδα και νοσηλεία στις εγκαταστάσεις του συλλόγου «ΑΝΙΜΑ» στην Καλλιθέα ή στις εγκαταστάσεις της «ΑΛΚΥΟΝΗΣ» στην Πάρο. Οι θηροφύλακες υπέβαλαν δεκάδες μηνύσεις σε όσους συνελήφθησαν να έχουν στην κατοχή τους άγρια πουλιά και παράνομα μέσα παγίδευσής τους, ενώ κατέστρεψαν επί τόπου εκατοντάδες ξόβεργες και κλουβιά-παγίδες (καπαντζέδες) που πωλούνταν παράνομα στη λιανική αγορά. Η μέχρι τώρα εμπειρία, πάντως, δείχνει ότι μια ολοκληρωμένη κατά το δυνατόν προσπάθεια περιορισμού του παράνομου εμπορίου άγριων πουλιών στη χώρα μας θα πρέπει να περιλαμβάνει και την παράλληλη ευαισθητοποίηση του κοινού που τα αγοράζει, διαμορφώνοντας έτσι και τις συνθήκες ζήτησης... Στο επίπεδο της καταστολής εξάλλου απαιτείται η παράλληλη δίωξη των «πουλοπιαστών» αλλά και των εμπόρων που τα διακινούν, καθώς οι δύο αυτές κατηγορίες δεν συμπίπτουν πάντα. Ολοι οι φορείς πάντως που συμμετείχαν στην επιχείρηση του Σχιστού συμφώνησαν να επαναλάβουν ανάλογες «εφόδους» και σε άλλες περιοχές που δραστηριοποιείται το παράνομο κύκλωμα. Και σε κάθε περίπτωση, η βούληση κυνηγετικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων να αθροίσουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης παραβατικής συμπεριφοράς κάνει τις προοπτικές πιο αισιόδοξες...

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Μάθετε για τους Συλλόγους Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής :

www.alkioni.gr

www.wild-anima.gr

«Ανθίζουν» νέες επιδημίες που αφανίζουν τη χλωρίδα

Εντονο προβληματισμό προκαλούν τα τελευταία χρόνια οι συχνές καταστροφές δασικών εκτάσεων ή καλλιεργειών εξαιτίας διαφόρων και συχνά νέων «εχθρών». Δηλαδή από διάφορες αιτίες που μοιάζουν σε πρώτη φάση ακατανόητες.

Το ποσοστό των νεκρών ελάτων στον Παρνασσό φτάνει στο 25%, ενώ σε ορισμένες βουνοπλαγιές το ποσοστό ξεπερνά το 80%

Κι όμως, πίσω από όλους τους καταστροφικούς παράγοντες της χλωρίδας υπάρχει ένας κοινός εχθρός: ο άνθρωπος και ο πολιτισμός του. Η φύση μάς εκδικείται; Ισως όχι. Απλώς προσπαθεί να ξεφύγει από τις βλάβες που εμείς τις προξενούμε. Ωστόσο μας δείχνει με κάθε τρόπο ότι αποτελούμε μόνο ένα μέρος του οικοσυστήματος. Και ότι όσο φερόμαστε σαν κυρίαρχοί του, η φύση θα βρίσκει τρόπους να επιβάλλει τη δική της κυριαρχία, πολύ συχνά εις βάρος των δικών μας επιδιώξεων. Η εκβιομηχάνιση της παραγωγής, το χωρίς περιορισμούς εμπόριο και η άναρχη δόμηση είναι ανθρώπινες δραστηριότητες οι οποίες έχουν έμμεσες αλλά πολύ συχνά καταστροφικές επιπτώσεις στη φύση. Τα σημάδια είναι τα νεκρά έλατα στις βουνοπλαγιές, τα άρρωστα πεύκα στα δάση και τις πόλεις, οι κατεστραμμένες καλλιέργειες από επελάσεις εντόμων.

Οι αλλαγές στη χρήση γης νεκρώνουν τα έλατα

Η επικρατούσα δασολογική άποψη αποδίδει το πρόβλημα της ξήρανσης των ελάτων σε ξηροθερμικές συνθήκες, οι οποίες δευτερογενώς καθιστούν τα δέντρα πιο ευάλωτα σε επιθέσεις εντόμων ή μυκήτων. Σύμφωνα με την ίδια άποψη το φαινόμενο παρουσιάζεται περιοδικά όταν υπάρχουν οι ανάλογες συνθήκες, ενώ από κάποιες πλευρές εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με την πιθανή επίδραση της κλιματικής αλλαγής στα ελατοδάση. Ωστόσο ο κ. Πάνος Πετράκης, εντομολόγος-ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων & Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων του ΕΘΙΑΓΕ, υποστηρίζει ότι η έξαρση του φαινομένου οφείλεται σε δύο κύριες αιτίες: στην αλλαγή χρήσης γης και στην αλλαγή του βιοτόπου που έχουν επέλθει στις δασικές εκτάσεις τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τον ίδιο, στον Παρνασσό, όπου η οικοδομική ανάπτυξη αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των νεκρών ελάτων φτάνει το 25%, ενώ σε ορισμένες βουνοπλαγιές ξεπερνά το 80%. «Το νερό είναι άφθονο σε αυτές τις περιοχές και η κλιματική αλλαγή παραμένει ένα σενάριο. Το έλατο δεν αντέχει την κατάτμηση του βιοτόπου που προκαλείται από τη διάνοιξη μονοπατιών και γενικότερα την έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα. Μόνο η σκόνη που επικάθεται στις βελόνες της ελάτης από τις οικοδομικές δραστηριότητες προκαλεί τεράστιο πρόβλημα γιατί δεν επιτρέπει στα δέντρα να αναπνεύσουν. Σταδιακά παρουσιάζουν μια θολή εικόνα και αργότερα πεθαίνουν», λέει ο κ. Πετράκης. Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάζεται και σε άλλα βουνά της χώρας σε μικρότερη κλίμακα καθώς, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Πετράκη, στο Βελούχι τα νεκρά έλατα φτάνουν το 15% και στο Μαίναλο το 7%.

Ανεξέλεγκτη η βαμβακίαση

Η ανθρώπινη επέμβαση στο οικοσύστημα οδήγησε τα τελευταία χρόνια σε ένα ακόμα σύνθετο ζήτημα που προκάλεσε όχι μόνο οικολογικά προβλήματα, αλλά και κοινωνικές συγκρούσεις. Η βαμβακίαση των πεύκων έγινε αιτία να καταστραφούν όχι μόνο δασικές εκτάσεις αλλά και δέντρα που βρίσκονταν στον αστικό ιστό. Οι ψεκασμοί τους με χημικές φαρμακευτικές ουσίες προκάλεσαν αντιδράσεις σε πολλές γειτονιές της πόλης, καθώς οι κάτοικοι εξέφραζαν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις που επεφύλασσαν για τη δημόσια υγεία. Η βαμβακίαση είναι ασθένεια που οφείλεται στο κοκκοειδές έντομο Marchalina Hellenica, το οποίο τρέφεται από τους χυμούς των πεύκων. Υπό κανονικές συνθήκες το έντομο δεν προκαλεί πρόβλημα στα δέντρα. Ωστόσο επειδή η παρουσία του εντόμου στο πεύκο κάνει το δέντρο να εκκρίνει ουσίες που συμβάλλουν στην παραγωγή μελιού, ύστερα από αίτημα των μελισσοκόμων της χώρας τα πεύκα εμβολιάστηκαν με Marchalina Hellenica με αποτέλεσμα σταδιακά η κατάσταση να γίνει ανεξέλεγκτη. Σήμερα, οι προσπάθειες για αντιμετώπιση στρέφονται σε φυσικές μεθόδους με τη στρατολόγηση φυσικών εχθρών του εντόμου (άλλα έντομα και πουλιά) ή σε πλύση των δέντρων.

Φονικό για τους φοίνικες το κόκκινο σκαθάρι

Το κόκκινο σκαθάρι που εμφανίστηκε στη χώρα μας το 2006 αποδείχτηκε ιδιαίτερα «φονικό» για τους φοίνικες που βρίσκονται σε αστικά περιβάλλοντα. Μεγάλες είναι οι καταστροφές που έχουν σημειωθεί κυρίως στην Κρήτη και τη Ρόδο, αλλά και στην Ηλεία και τα νησιά, ενώ δεν έχουν λείψει τα κρούσματα και σε περιοχές της πρωτεύουσας. Σύμφωνα με τον κ. Νίκο Ροδιτάκη, εντομολόγο-τακτικό ερευνητή του ΕΘΙΑΓΕ, το «φοινικοκτόνο» σκαθάρι εισήχθη στη χώρα μας μαζί με φοίνικες από χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Αίγυπτος, αλλά και από την Ευρώπη μέσω της Ισπανίας. Η ταχύτητα διάδοσής του είναι μεγάλη, καθώς, όπως λέει ο κ. Ροδιτάκης, στην Κρήτη, μέσα σε δύο χρόνια, διένυσε για να εγκατασταθεί απόσταση 60 χιλιομέτρων, ενώ μέχρι σήμερα έχει εποικίσει περιοχές 170 χιλιόμετρα μακριά από το αρχικό σημείο εμφάνισής του. Το έντομο τρώει την κορυφή των δέντρων και εισχωρεί στον κορμό, ενώ δεν χρειάζεται περισσότερο από 4 μήνες για να καταστρέψει ολόκληρο τον φοίνικα. Πάντως, όπως επισημαίνει ο κ. Ροδιτάκης, από τον συγκεκριμένο εχθρό δεν κινδυνεύει ο «φοίνικας του Θεοφράστου», η ντόπια ποικιλία που υπάρχει και στο φοινικόδασος του Βάι. «Προτιμάει τον φοίνικα των Καναρίων Νήσων που βρίσκεται κυρίως σε αστικές περιοχές, σε πάρκα και ξενοδοχεία, καθώς είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στην κηποτεχνία», λέει. Σημειώνει ότι η καταπολέμηση του κόκκινου σκαθαριού είναι δύσκολη και απαιτεί την εφαρμογή προγράμματος ολοκληρωμένης διαχείρισης, καθώς εκτός των άλλων οι φυσικοί του εχθροί δεν έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικοί για την αντιμετώπισή του.

Εσπεριδοειδή
Απειλή από ξένους εισβολείς

Η ιστορία στη χώρα μας του eutetranychus orientalis ή καφέ τετράνυχου των εσπεριδοειδών ή κόκκινου τετράνυχου της ανατολής είναι απολύτως ενδεικτική της εισαγωγής ξένων εχθρών. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2002, σε λεμονιά στο Ελληνικό, έξω από την πύλη εμπορευμάτων του τότε αεροδρομίου. Η είσοδός του στη χώρα μας αποτελεί και την πρώτη του καταγραφή σε ευρωπαϊκά εδάφη, ενώ στη συνέχεια εντοπίστηκε επίσης στην Ισπανία και στην Κύπρο. Οι πιθανοί τόποι προέλευσής του είναι η Ασία, η Αφρική, η Αυστραλία, η Βόρεια Αμερική, όπου γνωρίζουμε ότι βρισκόταν χρονιά πριν... πολιτογραφηθεί στη χώρα μας. Στην Ελλάδα έχει εντοπιστεί σε διάφορες περιοχές της Αττικής, καθώς επίσης στους Αγίους Θεοδώρους της Κορινθίας. Προτιμά τα εσπεριδοειδή, αλλά στρέφεται και εναντίον του αμπελιού και διάφορων κηπευτικών και καλλωπιστικών φυτών. Προσβάλλει τα φύλλα του δέντρου, αλλά και τους καρπούς και η πιθανότητα εξάπλωσής του στην Πελοπόννησο, όπου είναι εκτεταμένη η καλλιέργεια εσπεριδοειδών, αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο των παραγωγών.

Ντομάτα
Τεράστιες ζημιές από ένα έντομο

Μπροστά σε έναν νέο εχθρό βρίσκονται οι καλλιέργειες της ντομάτας από το περασμένο καλοκαίρι. Την tuta absoluta, ένα έντομο που ενέσκηψε κυρίως στην Πρέβεζα και στην Κρήτη κάνοντας τεράστιες ζημιές στην παραγωγή. Σύμφωνα με τον κ. Τάσο Γάτσιο, γεωπόνο στη Διεύθυνση Γεωργικής Ανάπτυξης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πρέβεζας, η προνύμφη του λεπιδόπτερου προσβάλλει τους καρπούς, τα στελέχη και την τρυφερή βλάστηση της ντομάτας και λιγότερο άλλων κηπευτικών, όπως η μελιτζάνα, και ανοίγει στοές στην επιφάνειά τους. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας μόλις τον περασμένο Ιούνιο και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Γάτσιου, θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας και θα απασχολήσει όχι μόνο τους επαγγελματίες, αλλά και ερασιτέχνες παραγωγούς. «Η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης προνύμφης είναι ιδιαίτερα δύσκολη γιατί εισχωρεί στα φυτικά όργανα, ενώ έχει 10-12 βιολογικούς κύκλους τον χρόνο. Το συγκεκριμένο είδος αναγνωρίστηκε στη δεκαετία 60-70 σε χώρες της Νότιας Αμερικής. Πέρασε τον Ατλαντικό και το 2006 βρέθηκε στην Ισπανία και μέχρι σήμερα έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη σχεδόν τη Λεκάνη της Μεσογείου. Στην Πρέβεζα πολλοί αγρότες έχουν πάθει ολοκληρωτική καταστροφή και έχει γίνει αίτημα για αποζημίωση στον ΕΛΥΑ», λέει ο κ. Γάτσιος, ενώ επισημαίνει ότι η ανάπτυξη του πληθυσμού είναι πολύ γρήγορη και η βιολογική καταπολέμηση δύσκολη, καθώς στη χώρα μας το νεοεισαχθέν έντομο δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί ώστε να αναπτυχθούν οι φυσικοί εχθροί του.

Τα χέρια ψηλά σηκώνουν παραγωγοί και επιστήμονες
Νέοι εχθροί απειλούν πλέον τις καλλιέργειες

Στο ανεξέλεγκτο διεθνές εμπόριο και στους εντατικούς ρυθμούς της σύγχρονης καλλιέργειας αποδίδουν οι γεωπόνοι το φαινόμενο της εισβολής νέων εχθρών στις καλλιέργειες. Με τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα ή τις ποικιλίες σπόρων και φυτών πολύ συχνά μεταφέρονται νέοι παθογόνοι παράγοντες για τις ντόπιες καλλιέργειες, κάνοντας τους παραγωγούς αλλά και τους επιστήμονες να «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα εμφάνισης των άγνωστων εχθρών. «Η μεταφορά καρπών ή πολλαπλασιαστικού υλικού εμπεριέχει ρίσκο και σίγουρα έχει συντελέσει στην εισαγωγή εντόμων, παρασίτων, μικροβίων, ιών. Στην Αυστραλία και την Αμερική υπάρχει τρομερός έλεγχος στην εισαγωγή νέων ειδών, κάτι που είναι βέβαια δύσκολο να εφαρμοστεί τόσο αυστηρά στην Ελλάδα που αποτελεί εμπορικό σταυροδρόμι. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ιστορία της γεωργίας ο περονόσπορος και το ωίδιον, δύο από τις σημαντικότερες ασθένειες του αμπελιού, δεν υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα», λέει ο Μάριος Δεσύλλας, γεωπόνος και σύμβουλος βιολογικής γεωργίας. Ο ίδιος επισημαίνει ότι ένας ακόμα παράγοντας που δυσκολεύει τα πράγματα είναι οι εντατικοί ρυθμοί της σύγχρονης καλλιέργειας: «Τα υβρίδια που κυρίως καλλιεργούνται τα τελευταία 20 χρόνια, καθώς και η κλωνική αναπαραγωγή έχουν συμβάλει στο να είναι σήμερα τα φυτά πιο ευάλωτα στους εχθρούς. Επίσης η υπερβολική λίπανση των φυτών κάνει τα κύτταρα πιο μεγάλα και ευάλωτα σε προσβολές, ενώ οι χημικοί ψεκασμοί με εντομοκτόνα ευρέος φάσματος σκοτώνουν εκτός από τα επικίνδυνα και τα ωφέλιμα έντομα». Ο κ. Δεσύλλας εκτιμά ότι η βιολογική καλλιέργεια είναι η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των εχθρών, καθώς επιτρέπεται έτσι στο οικοσύστημα να ανακτήσει τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του. «Σημαντικό είναι να γίνονται πολυκαλλιέργειες ακόμα και στο πλαίσιο της συμβατικής γεωργίας, καθώς επίσης να προτιμώνται οι παλιές ντόπιες ποικιλίες», τονίζει.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Το γραφείο του πρωθυπουργού θα... πλημμυρίσει από παιδικές κάρτες

«Ξέρω ότι το κλίμα της Γης κινδυνεύει. Διαβάζω, ακούω, βλέπω στην τηλεόραση ντοκιμαντέρ. Ξέρω για τους καύσωνες, τις πλημμύρες, τους πάγους που λιώνουν...».

Με αυτά τα λόγια θα μπορούσε να ξεκινά μία από τις παιδικές καρτ ποστάλ που θα διαβάσει ο πρωθυπουργός σε περίπου ενάμιση μήνα, όταν λάβει τα μηνύματα των παιδιών που συγκεντρώνουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF και Greenpeace, εν όψει της κρίσιμης Συνδιάσκεψης για το Κλίμα, που θα λάβει χώρα στην Κοπεγχάγη. Οι οργανώσεις προτρέπουν τα παιδιά να στείλουν κάρτες που θα ζητούν μια δυναμική και υπεύθυνη στάση της χώρας μας και καλούν τον πρωθυπουργό να ζητήσει τη δέσμευση των ηγετών για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 40% έως το 2020. Οι αρμόδιοι προτείνουν ένα ενδεικτικό κείμενο, ενώ παράλληλα ζητούν και τον αυθορμητισμό των παιδιών: «Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ, παρακαλούμε πολύ να πάτε στην Κοπεγχάγη και να μεταφέρετε το μήνυμα ότι θέλουμε να ζήσουμε σε έναν πλανήτη ασφαλή και υγιή, χωρίς πλημμύρες, ξηρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και άλλες καταστροφές. Ευχαριστούμε πολύ και περιμένουμε να επιστρέψετε νικητής!». Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προτρέπουν τα παιδιά να εκφραστούν σημειώνοντας πως οι ηγέτες θα πρέπει να λάβουν μέτρα άμεσα, καθώς τα χρονικά περιθώρια για τη διάσωση του πλανήτη έχουν πλέον στενέψει. Και δίνουν τις οδηγίες τους για την κατασκευή της κάρτας:

• Βήμα 1ο: Διπλώστε ένα χαρτί σε σχήμα κάρτας.
• Βήμα 2ο: Στο εξώφυλλο ζωγραφίστε ή φτιάξτε ένα κολάζ σχετικό με την κλιματική αλλαγή και τη Συνδιάσκεψη των ηγετών.
• Βήμα 3ο: Γράψτε μέσα στην κάρτα το μήνυμά σας στον πρωθυπουργό. Οπως θέλετε. Ελεύθερα. Μη νοιαστείτε για ορθογραφία, γραμματική και συντακτικό.
• Βήμα 4ο: Στείλτε την κάρτα σας έως τις 30 Νοεμβρίου στο WWF Ελλάς, οδός Φιλελλήνων 26, ΤΚ 10558 Αθήνα.

Η WWF και η Greenpeace θα συγκεντρώσουν τις κάρτες και αφού τις εκθέσουν, ώστε να προβληθεί η προσπάθεια όλων των παιδιών, θα τις αποστείλουν στον πρωθυπουργό μαζί με τις υπογραφές των ενηλίκων, οι οποίοι μπορούν επίσης να στείλουν το δικό τους μήνυμα.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Πλημμύρα... ζωής για δύο αποξηραμένες λίμνες

Εκταση 5.000 στρεμμάτων αναμένεται να καταλαμβάνει μετά την αποκατάσταση η Ασκουρίδα στη Λάρισα. Δύο προτάσεις στο τραπέζι για την Ξυνιάδα στη Φθιώτιδα.

Στον δρόμο της αναγέννησης, που άνοιξε (μετά... πολλών βασάνων) η λίμνη Κάρλα, βαδίζουν πολλοί άλλοι αποξηραμένοι υγρότοποι της χώρας μας. Λίμνες που είχαν μετατραπεί σε γεωργικές εκτάσεις πριν από δεκαετίες γεμίζουν ξανά με νερό, σε μια προσπάθεια των τοπικών κοινωνιών να εμπλουτίσουν τη χειμάζουσα πια αγροτική οικονομία της ελληνικής υπαίθρου με την αναπτυξιακή προοπτική του οικοτουρισμού, ενισχύοντας ταυτόχρονα τους εξασθενημένους υπόγειους υδροφορείς και τις αρδευόμενες εκτάσεις. Στη Λάρισα αναβιώνει η Ασκουρίδα ή Ασκυρίδα, μια εσωτερική ορεινή λίμνη που είχε έκταση 5.500 στρεμμάτων στην Καλλιπεύκη του Κάτω Ολύμπου και αποξηράνθηκε το 1911, ενώ στη Φθιώτιδα προωθείται η ανασύσταση της λίμνης Ξυνιάδας, που μέχρι τη δεκαετία του 1930 εκτεινόταν στο οροπέδιο του Δομοκού, καταλαμβάνοντας έκταση 28.000 - 32.000 στρεμμάτων, με μέσο υψόμετρο 546 μέτρα.

Ενδιαφέρον
«Αρκετές τοπικές κοινωνίες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για αποκατάσταση υποβαθμισμένων ή αναδημιουργία αποξηραμένων λιμνών», τονίζει η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων - Υγροτόπων (ΕΚΒΥ), Ευτυχία Αλεξανδρίδου, διευκρινίζοντας πως «πέρα από τα οικονομικά κίνητρα που ωθούν στην αναγέννηση ή αναβάθμιση πολλών λιμνών, έχουν γίνει πλέον ορατές οι σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις που είχαν οι μαζικές αποξηράνσεις στο φυσικό περιβάλλον και το υδατικό ισοζύγιο». Τα τελευταία 70 χρόνια η Ελλάδα έχασε με την πολιτική των μαζικών αποξηράνσεων τα 2/3 των υγροτοπικών της εκτάσεων. Οι αποξηράνσεις είχαν τότε κριθεί απαραίτητες για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα της ελονοσίας, των πλημμυρών, της εξασφάλισης αρδευτικού νερού, καθώς και περισσότερων εκτάσεων για καλλιέργεια. Στην ηπειρωτική Ελλάδα απέμειναν 411 υγρότοποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων στα βόρεια της χώρας, ενώ στα νησιά (εκτός της Κρήτης) έχουν καταγραφεί 352 μικροί υγρότοποι. Οι σημερινές συνθήκες αντιστρέφουν την πορεία...

Οπως διευκρινίζει ο αντινομάρχης Λάρισας, Χρήστος Καλομπάτσιος, η τελική τεχνική μελέτη για την αποκατάσταση της λίμνης Ασκουρίδας έχει ολοκληρωθεί -εκτιμώμενο κόστος 3.573.000 ευρώ για υδραυλικές εργασίες και κατασκευή δρόμου πρόσβασης ή 6.500.000 αν κατασκευαστεί και περιμετρικός δρόμος- και βρίσκεται στη φάση ελέγχου από τις υπηρεσίες της Νομαρχίας, ώστε να ενταχθεί το έργο σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα και να δημοπρατηθεί. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του νομάρχη Λουκά Κατσαρού, η λίμνη, που θα καταλαμβάνει έκταση 5.000 στρέμματα, αναμένεται να έχει επιστρέψει στην περιοχή μέχρι το 2013. Ο ίδιος χαρακτηρίζει έργο πνοής την ανασύσταση της λίμνης, αφού θα τροφοδοτήσει τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα που βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και θα αναπτύξει σημαντικά την περιοχή, τουριστικά και οικονομικά. Η μελέτη οικοτουριστικής ανάπτυξης που συνέταξε το ΕΚΒΥ προτείνει τη δημιουργία διαδρομών και μονοπατιών (όπως στο μοναδικό δάσος αρκουδοπούρναρου), οργάνωση χώρων αναψυχής, βελτίωση του οδικού δικτύου κ.ά. Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις που φθάνουν σήμερα τα 8.500 στρέμματα θα περιορισθούν στα 3.500 στρέμματα, ενώ -όπως υπόσχεται η Νομαρχία- υπάρχει πρόβλεψη στήριξης των αγροτών και κτηνοτρόφων που θα χάσουν γη, μαντριά κλπ. Σύμφωνα, άλλωστε, με τη μελέτη σκοπιμότητας, θα αυξηθεί κατά 1.400 στρέμματα η αρδευόμενη έκταση, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστεί η παραγωγικότητά της και μαζί της το γεωργικό εισόδημα, «ισοφαρίζοντας» τις απώλειες από τη μείωση της καλλιεργήσιμης γης.

Μελέτη
Η Νομαρχία Φθιώτιδας, από την άλλη, βρίσκεται σε φάση διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία, καθώς ολοκληρώθηκε η μελέτη σκοπιμότητας από το ΕΚΒΥ, που προτείνει δύο λύσεις αποκατάστασης. Η πρώτη λύση προκρίνει τον ταυτόχρονο πλημμυρισμό 26.000 στρεμμάτων, αλλά οδηγεί σε μια σχετικά ρηχή λίμνη, ενώ η δεύτερη την κατασκευή αναχώματος για να δημιουργηθεί μια βαθιά λίμνη 11.500 στρεμμάτων που σταδιακά θα επεκταθεί στα 26.000 στρέμματα.Η περιοχή που θα κατακλυστεί χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως για γεωργικές ανάγκες. «Με την πάροδο του χρόνου η παραγωγικότητα της γης έχει μειωθεί πολύ, το ίδιο και ο κόσμος που απασχολείται στη γεωργία. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια άλλη οικονομία γύρω από τη λίμνη, με οικοτουριστικά οφέλη, ώστε να μείνουν οι κάτοικοι στην περιοχή, να αυξήσουμε ταυτόχρονα τη βιοποικιλότητα και να αποκτήσουμε νερό για άρδευση», τονίζουν στελέχη της Νομαρχίας.

Τα οφέλη που θα προκύψουν
Τα αναμενόμενα οφέλη από την αποκατάσταση των λιμνών είναι τα εξής:

Βιοποικιλότητα: Ανάπτυξη ποικιλίας ενδιαιτημάτων, κατάλληλων για την αναπαραγωγή αρκετών ειδών πανίδας, και αξιόλογος σταθμός κατά τη μετανάστευση των ειδών λόγω της γεωγραφικής τους θέσης.

Μικροκλίμα: Αμβλυνση των ακραίων κλιματικών φαινομένων, λιγότερο έντονες και αραιότερες καταπονήσεις-ζημιές στις καλλιέργειες από παγετούς και καύσωνες. Βελτίωση του βιοτικού και οικονομικού επιπέδου των κατοίκων, μέσω της ανάπτυξης εναλλακτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή (π.χ. ήπιες μορφές τουρισμού, παραγωγή και διάθεση τοπικών προϊόντων). Δημιουργία προϋποθέσεων για τη συγκράτηση του πληθυσμού στην περιοχή και αναστροφή της πληθυσμιακής συρρίκνωσης.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Τα επτά ακραία σημεία του πλανήτη

1. To πιο θερμό μέρος του πλανήτη

Έρημος Λουτ (Ιράν)
Μεγαλύτερη θερμοκρασία: 71 °C

Το συγκεκριμένο θέμα για το πιο είναι το πιο ζεστό μέρος της Γης έχει απασχολήσει τους επιστήμονες.

Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για το Αλ Αζιζάια στη Λιβύη, όπου έχει καταγραφεί θερμοκρασία που άγγιξε τους 57,8 βαθμούς Κελσίου, αλλά σύμφωνα με έναν δορυφόρο της ΝASΑ, το ρεκόρ αυτό έχει καταρριφθεί από τους 71 βαθμούς Κελσίου που καταγράφηκαν στην έρημο Λουτ του Ιράν.

Η έρημος αυτή καλύπτει μια περιοχή 480 χιλιομέτρων και αν τα στοιχεία ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, πρόκειται για την πιο ζεστή θερμοκρασία που έχει "κάψει" ποτέ την επιφάνεια του πλανήτη. Σε λίγο, βέβαια, με όλες αυτές τις καιρικές ανωμαλίες, δεν αποκλείεται να σπάσει και αυτό το ρεκόρ...

2. Το πιο απομακρυσμένο μέρος από το κέντρο της Γης
Βουνό Τσιμποράσο (Εκουαδόρ)
Ύψος: 6.310 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας

Όλοι ξέρουν ότι το Έβερεστ είναι η πιο ψηλή βουνοκορφή του κόσμου, με κορυφή που αγγίζει τα 8.848 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας! Όμως δεν υπάρχουν πολλοί που γνωρίζουν το βουνό (και ανενεργό ηφαίστειο) Τσιμποράσο στο Εκουαδόρ.

Μπορεί το Τσιμποράσο να είναι πιο... κοντό από το Έβερεστ στα "χαρτιά" αλλά είναι το πιο ψηλό βουνό του κόσμου, αν υπολογίσουμε την απόσταση που χωρίζει την κορυφή του με το κέντρο της Γης. Αυτό συμβαίνει επειδή η γη δεν είναι σφαίρα, αλλά σφαιροειδής με πεπλατυσμένους πόλους.

Ως σφαιροειδής, η γη είναι πιο πλατιά στον Ισημερινό και το Τσιμποράσο βρίσκεται λίγο πιο κάτω από τον Ισημερινό, και σε αυτή τη θέση υψώνεται στα 6.384 μέτρα από το κέντρο της γης. Με λίγα λόγια το Τσιμποράσο "νικάει" το Έβερεστ- σε ότι αφορά την απόσταση από το κέντρο της Γης- για 2 χιλιόμετρα!

3. Ο ψηλότερος καταρράκτης της Γης
Σάλτο Άνχελ (Βενεζουέλα)
Ύψος: 984 μέτρα

Ο ψηλότερος καταρράκτης βρίσκεται στη Βενεζουέλα, και τα νερά του πέφτουν στον ποταμό Κέρεπ, ο οποίος καταλήγει στον ποταμό Τσουρούν. Αν το όνομα Σάλτο Άνχελ δεν σας λέει κάτι, τότε ίσως η "διεθνής" αγγλική ονομασία του, Angel Falls, να ξυπνήσει τη μνήμη σας.

Το ύψος του καταρράκτη είναι τόσο μεγάλο, που μεγάλη ποσότητα του νερού εξατμίζεται πριν προλάβει καν να φτάσει στο έδαφος, δημιουργώντας ένα κύμα ομίχλης, το οποίο γίνεται αισθητό από απόσταση 1.5 χιλιομέτρου!

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην πολυαναμενόμενη ταινία Up (Ψηλά Στον Ουρανό) οι φανταστικοί καταρράκτες Paradise Falls, είναι ουσιαστικά το Σάλτο Άνχελ και οι παραγωγοί μελέτησαν πολύ την περιοχή πριν τη δημιουργία της ταινίας.

4. Το πιο κρύο κατοικίσιμο μέρος της Γης
Οϊμιάκον (Ρωσία)
Χαμηλότερη θερμοκρασία: − 71,2 °C

Το μικρό χωριό που βρίσκεται στη Δημοκρατία της Σακά στη Ρωσία έχει 800 μόνιμους κατοίκους και αυτό που το κάνει ιδιαίτερο είναι ότι εκεί καταγράφηκε η πιο χαμηλή θερμοκρασία που έχει παρατηρηθεί ποτέ σε κατοικίσιμο μέρος του πλανήτη!

Συγκεκριμένα στις 26 Ιανουαρίου του 1926, το θερμόμετρο έπεσε στους -71,2 βαθμούς Κελσίου, και εκτός από το προαναφερθέν ρεκόρ, έσπασε κι ένα άλλο: εκείνο της χαμηλότερης θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ στο βόρειο ημισφαίριο της γης.

Σημειώνουμε, πάντως, ότι η πιο χαμηλή θερμοκρασία που έχει "χτυπήσει" ποτέ τη Γη ήταν το 1983 στην Ανταρκτική. Το θερμόμετρο "πάγωσε" στους -89,4 °C.

5. Το πιο ξηρό μέρος του κόσμου
Ξηρές Λίμνες Μακ Μάρντο (Ανταρκτική)

Oι "Dry Valleys" είναι μια περιοχή 4.800 τ.χλμ. που καλύπτει το 0.03 % της Ανταρκτικής και έχουν πάρει το όνομά τους λόγω της εξαιρετικά χαμηλής υγρασίας της περιοχής και της ανυπαρξίας χιονιού ή παγετώνα.

Εδώ και 2 εκατομμύρια χρόνια, δεν έχει πέσει ούτε μια σταγόνα βροχής και με εξαίρεση μιας μικρής περιοχής όπου υπάρχει ένας ποταμός και μερικές μικρές λίμνες, στις Ξηρές Λίμνες Μακ Μάρντο, δεν υπάρχει πουθενά ίχνος νερού.

Οι μοναδικές αυτές συνθήκες κλίματος οφείλονται στους καταβατικούς ανέμους της περιοχής. Οι συγκεκριμένοι αέρηδες παρατηρούνται όταν παγωμένος και πυκνός αέρας έλκεται στην επιφάνεια της γης λόγω των δυνάμεων της βαρύτητας! Οι άνεμοι αυτοί φτανουν σε ταχύτητα τα 320 χλμ/ώρα και εξατμίζουν κάθε υποψία υγρού στοιχείου, αφήνοντας την γη ξερή και εντελώς στεγνή.

6. Το πιο απομακρυσμένο κατοικίσιμο νησί του πλανήτη
Τρίσταν ντα Κούνια (Μεγ. Βρετανία)
Απόσταση: 3.218 χιλιόμετρα από την πιο κοντινή ήπειρο

To πιο μακρινό νησί του κόσμου βρίσκεται στο νότιο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού, και είναι τόσο μικρό (65 τ.μ.) που δεν έχει καν αεροδιάδρομο.

Ο πληθυσμός του είναι περίπου 300 μόνιμοι κάτοικοι, από τους οποιούς οι περισσότεροι υποφέρουν από κληρονομικό και χρόνιο άσθμα και γλαύκωμα.

Το νησάκι ανήκει στη Μεγάλη Βρετανία και παρόλο που οι κάτοικοι μπορούν να κάνουν online παραγγελίες, η διανομή τους αργεί ιδιαίτερα.

Ίσως αυτό να είναι το... τίμημα για να κατοικείς σε ένα (σχεδόν) ιδιωτικό νησί στη μέση του πουθενά!

7. Το μεγαλύτερο βάθος της θάλασσας
Τάφρος των Μαριαννών (Ινδονησία- Ιαπωνία)
Βάθος: 11.035 μέτρα υπό το βυθό

Αν η κορυφή του Έβερεστ είναι το πιο ψηλό σημείο της γης, τότε η Τάφρος των Μαριαννών πρέπει να είναι ακριβώς το αντίθετο: το πιο βαθύ, πιο χαμηλό σημείο της γης.

Βρίσκεται στα δυτικά του Ειρηνικού Ωκεανού, και πήρε το όνομα της από τα Νησία των Μαριαννών που βρίσκονται κοντά. Η τάφρος απλώνεται στα 2.550 χιλιόμετρα κι έχει πλάτος 69 χιλιόμετρα.

Το πιο βαθύ σημείο της, το λεγόμενο Challenger Deep, φτάνει τα 11.035 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι το σημείο όπου οι δύο μεγάλες τεκτονικές πλάκες του Ειρηνικού συναντιώνται. Σε αυτό το σημείο η πίεση φτάνει τα 108,5 MPa, δηλαδή είναι πάνω από χίλιες φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση της επιφάνειας. Για να καταλάβετε το ακριβές μέγεθος, αρκεί να πούμε ότι αν τοποθετούσαμε το όρος Έβερεστ σε αυτή τη θέση του Ειρηνικού Ωκεανού δεν θα φαινόταν καν η κορυφή του, αφού θα βρισκόταν 2 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του νερού (δείτε φώτο)!