Οι φτωχοί, οι πλούσιοι και οι βρόμικοι της Γης

Κράτη αλλά και ομάδες κρατών προσέρχονται στην Κοπεγχάγη με αντικρουόμενες θέσεις, που θα απαιτήσουν έναν πολύ δύσκολο συμβιβασμό ώστε να επιτευχθεί η οποιαδήποτε συμφωνία.

Ολοι οι παίχτες της διεθνούς σκακιέρας φθάνουν πρόθυμοι στη Διάσκεψη, αλλά κανείς δεν θέλει να υπονομεύσει την ανάπτυξή του, που ήδη έχει πληγεί από την κρίση. Καθένας καταθέτει απαιτήσεις αλλά και «προσφορές», εννοώντας διαφορετικά τη «δέσμευση».

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Με το ενεργειακό νομοσχέδιο μπλοκαρισμένο στη Γερουσία, ο Ομπάμα προσφέρει έως το 2020 μια ταπεινή μείωση εκπομπών κατά 17% από τα επίπεδα του 2005, όσο δηλαδή έχει εγκρίνει αρχικά η Βουλή. Ελάχιστη συνεισφορά καθώς το Κιότο προέβλεπε μειώσεις από τα επίπεδα του 1990 και έκτοτε οι αμερικανικές εκπομπές έχουν αυξηθεί περισσότερο από 10%. Επιδιώκουν μια συμφωνία που να μην είναι ιδιαίτερα ακριβή και να μην θέτει περιορισμούς στην ανάπτυξη, ωστόσο ο πλανήτης θυμάται ότι και ο Κλίντον υποδέχθηκε θετικά το Πρωτόκολλο του Κιότο, αλλά Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο δεν το επικύρωσαν.

ΚΙΝΑ

Αντικατέστησε τις ΗΠΑ στην πρώτη θέση σε απόλυτες εκπομπές (όχι όμως και σε κατά κεφαλήν εκπομπές, όπου οι ΗΠΑ παραμένουν πρώτες με 18,7 τόνους CO2 ανά κάτοικο). Προσέρχεται με μια πρόταση για μικρότερη μείωση ώς το 2020 της «έντασης άνθρακα» (εκπομπές σε σχέση με μέγεθος οικονομίας) κατά 40%-45% από τα επίπεδα του 2005. Με δεδομένο το ρυθμό ανάπτυξής της, αυτό ισοδυναμεί με αύξηση των ρύπων της κατά 40%. Επιμένει ότι δεν πρέπει να υπάρξει πλαφόν μέγιστων εκπομπών για τις αναπτυσσόμενες χώρες σε μια νέα «πολιτική συμφωνία», που θα συνυπέγραφε εφόσον οι πλούσιες χώρες δεσμευτούν για μεγάλες περικοπές και προσφέρουν το 1% του ΑΕΠ τους για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Με την έλλειψη «γενναιοδωρίας» των δύο μεγάλων, η Ε.Ε. εμφανίζεται ως ο σταυροφόρος της μάχης κατά των κλιματικών αλλαγών. Ωστόσο, η επίτευξη των στόχων του Κιότο για την οποία περηφανεύεται δεν προήλθε τόσο από τις μειώσεις των μεγάλων της δυνάμεων αλλά από την κατάρρευση των ρυπογόνων οικονομιών των πρώην ανατολικών χωρών. Προσφέρει 100 δισ. ευρώ το χρόνο από τις πλούσιες προς τις φτωχές χώρες έως το 2020 για να προσαρμοστούν στις κλιματικές αλλαγές και περικοπή εκπομπών κατά 20% από τα επίπεδα του 1990 έως τότε. Αυτό θα σήμαινε απλώς μείωση κατά 10% από σήμερα έως το 2020.

ΙΑΠΩΝΙΑ

Ο νέος πρωθυπουργός Γιούκιο Χατογιάμα υποσχέθηκε περικοπές εκπομπών κατά 25% από τα επίπεδα του 1990 έως το 2020, πολύ μεγαλύτερες από το 8% που είχε προτείνει η προηγούμενη κυβέρνηση. Θέλει να αναγνωριστεί ως μία από τις ηγέτιδες δυνάμεις που οδήγησαν τη Διάσκεψη σε επίτευξη συμφωνίας.

ΡΩΣΙΑ

Εχοντας να επιδείξει εντυπωσιακή μείωση των εκπομπών από τα επίπεδα του 1990, κυρίως λόγω του ενεργειακού εκσυγχρονισμού της και ενός εκτεταμένου δικτύου αγωγών φυσικού αερίου, χρησιμοποιεί την ενέργεια και το κλίμα ως μέσο για να πρωταγωνιστήσει ξανά στη διεθνή σκηνή. Αυτό προσδοκά και από την Κοπεγχάγη, προσφέροντας περικοπές κατά 25% από τα επίπεδα του 1990 έως το 2020.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του αναπτυσσόμενου κόσμου, αλλά με σημαντική υδροηλεκτρική ενέργεια και βιοκαύσιμα, μπορεί να περηφανεύεται για την πλατιά χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Θέλει να δεσμευτούν (και με χρήμα) οι ισχυροί για τη σωτηρία των δασών του Αμαζονίου, οπότε και είναι πρόθυμη να περικόψει ώς το 2020 κατά 36%-39% τις εκπομπές της από τα επίπεδα του 1990.

ΙΝΔΙΑ

Τα αποθέματά της σε άνθρακα θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την έξοδο εκατομμυρίων κατοίκων της από τη φτώχεια, αλλά ξέρει ότι μια τέτοια «οικολογικά επιβαρυντική» ανάπτυξη είναι δίκοπο μαχαίρι, καθώς είναι από τις πρώτες που θα πληγούν από την αύξηση της στάθμης των υδάτων. Επιδιώκει να αναλάβουν οι πλούσιοι τις ευθύνες τους ώστε να επιτευχθεί μια «εθελούσια» μείωση εκπομπών. Γι αυτό προσφέρει μείωση της «ένστασης άνθρακα» 20-25%.

ΚΑΝΑΔΑΣ

Υπολείπεται τόσο στην εκπλήρωση των στόχων του Κιότο, ώστε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες τον επικρίνουν για αδιαφορία και ζητούν την αποπομπή του από την Κοινοπολιτεία. Προσφέρει μόλις 3% περικοπές των εκπομπών από τα επίπεδα του 1990 ώς το 2020.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Εχει από τις μεγαλύτερες αναλογίες εκπομπών ανά κάτοικο, αλλά η συμφωνία του Κιότο της επέτρεψε να συνεχίζει να τις αυξάνει κατά 8%. Περιορίστηκε σε περικοπή για 5%-25%.

ΑΙΘΙΟΠΙΑ

Υπομένοντας ξηρασία και επισιτιστική κρίση είναι από τις χώρες που περισσότερο έχει πληγεί από τις κλιματικές αλλαγές, δίχως να έχει συμβάλει σχεδόν στη δημιουργία του προβλήματος. Οπως άλλωστε πολλές αφρικανικές χώρες που προσέρχονται στην Κοπεγχάγη με σκληρή γραμμή, δεν έχει πολλά να προσφέρει, αλλά πολλά να απαιτήσει: 67 δισ. δολάρια το χρόνο για προσαρμογή και 40% περικοπές εκπομπών στις πλούσιες χώρες.

Ανατριχιαστικές εικόνες βασανισμού και σφαγής δελφινιών εκτυλίσσονται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στα ανοιχτά του ιαπωνικού ψαροχωριού Ταϊτζί.
Ακόμα και νεογέννητα βρίσκονται μεταξύ των χιλιάδων δελφινιών που υφίστανται τις βαρβαρότητες των Ιαπώνων ψαράδων και που καταλήγουν σε θαλάσσια πάρκα και στα τραπέζια, ενώ σε κίνδυνο τίθεται η υγεία των παιδιών, αφού το κρέας τους θεωρείται εξαιρετικά τοξικό.
Δεκάδες χιλιάδες δελφίνια μαζεύονται κάθε χρόνο στα ανοιχτά του Ταϊτζί για να φάνε τα ψάρια που βρίσκονται σε αφθονία. Για έξι ολόκληρους μήνες ο επισκέπτης βλέπει γύρω του τα χαριτωμένα ζώα να κάνουν βουτιές και να κολυμπούν με παιχνιδιάρικη διάθεση.
Ομως η όμορφη αυτή εικόνα διαρκεί μέχρι να κάνουν την εμφάνισή τους οι Ιάπωνες ψαράδες, οι οποίοι βλέπουν τα δελφίνια ως μία πηγή φθηνού κρέατος και τα σκοτώνουν με πρωτοφανή βαρβαρότητα.
Για να τα παγιδεύσουν χρησιμοποιούν ατσάλινους σωλήνες τους οποίους χτυπούν στο νερό, κάτι που αποπροσανατολίζει τα δελφίνια και στη συνέχεια τα οδηγούν σε έναν βραχώδη κόλπο, όπου τα εγκλωβίζουν για όλη τη νύχτα.
Το πρωί καταφθάνουν αγοραστές από όλο τον κόσμο για να διαλέξουν δελφίνια για εκπαίδευση σε θαλάσσια πάρκα. Οι ψαράδες μαχαιρώνουν τα υπόλοιπα και τα αφήνουν να υποφέρουν στο νερό μέχρι να καταβληθούν από την αιμορραγία, οπότε τα ανεβάζουν στις βάρκες για να τα αποτελειώσουν.
Αντιδράσεις προκαλεί και το εμπόριο του κρέατός τους, το οποίο, επειδή η τροφή τους εκτίθεται στα βιομηχανικά απόβλητα, είναι επικίνδυνο λόγω της υψηλής τοξικότητάς του -5.000 φορές το ανώτατο επίπεδο υδραργύρου.
«Το να ταϊζουμε παιδιά με το κρέας των δελφινιών είναι αποκρουστικό και ηθικά απαράδεκτο», δήλωσε ο Ρικ Ο Μπάρι που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη διάσωση των δελφινιών. Παρόλο που η περιοχή Ταϊτζί θεωρείται προστατευόμενη, τα δελφίνια δεν προστατεύονται από το διεθνές μορατόριουμ φαλαινοθηρίας με αποτέλεσμα 23.000 δελφίνια να σκοτώνονται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ