Η μικρή Αρτεμις έσβησε στον βυθό των Σποράδων

Είχε βρεθεί τραυματισμένη τον περασμένο Δεκέμβριο στη Λέρο. Ηταν μωρό 10 ημερών. 4 μήνες μετά την έριξαν με ραδιοπομπό ξανά στη θάλασσα. Πνίγηκε από δίχτυα

Την πρώτη φορά τα κατάφερε, τη δεύτερη όμως δεν στάθηκε τόσο τυχερή και η μικρή Αρτεμις έσβησε αβοήθητη στον βυθό των Βορείων Σποράδων.
Μόλις έναν μήνα κράτησε το ταξίδι στην ελευθερία για τη μικρή φώκια «μονάχους μονάχους», που βρέθηκε αφυδατωμένη, εξαντλημένη και τραυματισμένη τον περασμένο Δεκέμβριο στη Λέρο και αποθεραπεύτηκε στο Κέντρο Περίθαλψης Μεσογειακής Φώκιας στη Στενή Βάλα Αλοννήσου.

Βιολόγοι της Εταιρείας για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας κατά τη διάρκεια της νεκροψίας.

Η Αρτεμις εκβράστηκε νεκρή την περασμένη Πέμπτη στο λιμάνι της Σκιάθου και ο θάνατός της αποδίδεται σε πνιγμό, ενώ, όπως όλα δείχνουν, μπλέχτηκε σε δίχτυα και βρήκε εκεί μαρτυρικό θάνατο.
Η νεαρή φώκια είχε βρεθεί σε άθλια κατάσταση στην παραλία Μπλεφούτη της Λέρου στις 10 Δεκεμβρίου του 2008. Ηταν μόλις 10 ημερών και κανείς δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει.

Η Αρτεμις την ημέρα της απελευθέρωσής της στις 11 Απριλίου

Τέσσερις μήνες μετά είχε αναρρώσει πλήρως και αφού δέχτηκε στην πλάτη της έναν ραδιοπομπό παρακολούθησης, απελευθερώθηκε στη νήσο Πιπέρι, στον πυρήνα του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου Βορείων Σποράδων.
ΠεριπλάνησηΑμέσως άρχισε ένα μακρύ ταξίδι «γνωριμίας» με τον χώρο και διένυσε μεγάλες αποστάσεις περιπλανώμενη στις Σποράδες, μέχρι την Πέμπτη που βρέθηκε νεκρή.
Η φώκια μεταφέρθηκε στην Αθήνα σε εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου οι βιολόγοι της Εταιρείας για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας (MOm) πραγματοποίησαν νεκροψία μαζί με τον ειδικό νεκροτόμο-παθολογοανατόμο σε θαλάσσια θηλαστικά, Ολλανδό καθηγητή, Τάις Κουίκεν, από το Πανεπιστήμιο Εράσμους του Ρότερνταμ, ο οποίος έφτασε εκτάκτως για τον σκοπό αυτό.
Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από την νεκροψία έδειξαν ότι το ζώο μέχρι τον θάνατό του ήταν υγιές και τρεφόταν κανονικά, έχοντας φυσιολογικό βάρος για την ηλικία του.
Παράλληλα, τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν, σε συνεργασία με το ερευνητικό ινστιτούτο Sea Mammal Research Unit της Σκοτίας, από τον δορυφορικό πομπό που κατέγραφε τις κινήσεις και τη συμπεριφορά της, έδειξαν ότι μετά την απελευθέρωσή της η νεαρή φώκια ήταν ιδιαίτερα ενεργητική και δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα.
«Η Αρτεμις ήταν κάτι παραπάνω από υγιής, καθώς μπορούσε να καταδυθεί σε βάθος μέχρι και 190 μέτρα και να μείνει εκεί για μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή τη στιγμή αναλύουμε τα στοιχεία της νεκροψίας.
Λέμε με βεβαιότητα ότι ο θάνατός της προήλθε από οξύ πνευμονικό οίδημα, συνεπεία του πνιγμού, και παρότι το ζώο δεν έχει κάποιο εξωτερικό σημάδι, εκτιμούμε ότι πνίγηκε όταν μπλέχτηκε σε αλιευτικά εργαλεία, πιθανόν δίχτυα. Μάλιστα, η φρέσκια τροφή που βρέθηκε στο στομάχι της δείχνει ότι ο θάνατός της ήταν αιφνίδιος», δήλωσε στο «Εθνος» ο υπεύθυνος του Τομέα Προστασίας της MOm, Βαγγέλης Παράβας.
Σύμφωνα με τον κ. Παράβα, τα στοιχεία πολύχρονων ερευνών της MOm και ειδικότερα του τρέχοντος ευρωπαϊκού προγράμματος LIFE-MOFI που μελετά την αλληλεπίδραση φώκιας-αλιείας έχουν αποδείξει ότι η εμπλοκή μεσογειακών φωκιών σε αλιευτικά εργαλεία και κυρίως σε δίχτυα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες απειλές για τον ελληνικό πληθυσμό της μεσογειακής φώκιας, τον μεγαλύτερο του είδους στην Ευρώπη.
Η απειλή αυτή ειδικότερα σε νεαρές φώκιες την περίοδο της άνοιξης αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου, αφού στα ανήλικα άτομα καταγράφεται τουλάχιστον 47% θνησιμότητα από τη συγκεκριμένη αιτία.
Η Αρτεμις ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο τις πρώτες μέρες της ζωής της και του ξέφυγε. Στο δεύτερο, αναπάντεχο «ραντεβού» μαζί του εκείνος την αιφνιδίασε και την πήρε για πάντα μαζί του.
«Δεν στρεφόμαστε εναντίον των ψαράδων. Σε συνεργασία με τους παράκτιους αλιείς και τα συλλογικά τους όργανα, διαμορφώνουμε προτάσεις προς τους αρμόδιους κρατικούς φορείς για την αντιμετώπιση της θνησιμότητας της μεσογειακής φώκιας και την ταυτόχρονη προώθηση της βιώσιμης παράκτιας αλιείας», σημείωσε ο κ. Παράβας.
ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ Ενα πάρκο - «αγκαλιά» για τη φώκια της Μεσογείου
Ενα από τα πλέον απειλούμενα με εξαφάνιση είδη του πλανήτη και το νούμερο ένα απειλούμενο θαλάσσιο θηλαστικό της Ευρώπης, η μεσογειακή φώκια Mona-chus Monachus αριθμεί σήμερα λιγότερα από 600 ζώα συνολικά, με τον πιο σημαντικό πληθυσμό της να ζει στο Αιγαίο και στη ΝΑ Μεσόγειο (περίπου 350 ζώα). Οι γνωστότεροι πληθυσμοί βρίσκονται στις Β. Σποράδες, την Κίμωλο και την Κάρπαθο στην Ελλάδα και στις ακτές της αρχαίας Φώκαιας και της Κιλικίας στην Τουρκία.
Ο πνιγμός από ασφυξία σε αλιευτικά εργαλεία αποτελεί μία από τις κύριες απειλές για το είδος, μαζί με τη ρύπανση/υποβάθμιση θαλάσσιων συστημάτων, τη μείωση της τροφής λόγω υπεραλίευσης και τυχαία γεγονότα όπως η εμφάνιση ενός ιού.
Η Αλόννησος, μαζί με τα ερημονήσια και βραχονησίδες Περιστέρα, Δύο Αδέλφια, Σκάντζουρα, Κυρά Παναγιά, Γιούρα, Ψαθούρα και Πιπέρι, συνθέτουν από το 1982 το προστατευόμενο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο.
Η θαλάσσια περιοχή, έκτασης 2.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου φιλοξενείται ένας από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς μεσογειακής φώκιας στον κόσμο και άλλα απειλούμενα είδη χλωρίδας και πανίδας, χωρίζεται σε Α και Β Ζώνη προστασίας και η τήρηση των περιορισμών που ισχύουν εποπτεύεται από το Λιμενικό Σώμα.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ