Ο τελευταίος ασιάτης δεινόσαυρος

ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΩ ΚΡΗΤΙΔΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ

Υπεύθυνος: Επιμέλεια: ΒΑΛΙΑ ΚΑΪΜΑΚΗ valia@enet.gr

 

Ενας κερασφόρος δεινόσαυρος, του τέλους της Ανω Κρητιδικής Περιόδου (103 εκατ. χρόνια πριν), άγνωστος μέχρι σήμερα, ανακαλύφθηκε στη Βόρεια Κορέα, σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική ανακοίνωση κορεατών, αμερικανών και γιαπωνέζων ερευνητών στο περιοδικό «Naturwissenchaften» (Η επιστήμη της φύσης).

Η ανακάλυψη έγινε σε μια περιοχή όπου ποτέ άλλοτε δεν έχουν ανακαλυφθεί απολιθώματα, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν κάποιες ενδείξεις ύπαρξης αυγών δεινοσαύρων ή και απολιθωμένων αποτυπωμάτων. Ο σκελετός βρέθηκε μέσα σε έναν όγκο ψαμμίτη, ο οποίος αποτελούσε μέρος του φράγματος του ποταμού Τάντο, στην πόλη Ουασεόνγκ και οι επιστήμονες εικάζουν ότι λόγω της κατασκευής του φράγματος, το 1994, χάθηκε ένα μέρος του. Το κομμάτι που βρέθηκε περιλαμβάνει τη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη, μέρος των ισχίων και σχεδόν ολόκληρη την ουρά. Τα κόκαλα ήρθαν στο φως το 2008 αλλά μόλις την περασμένη εβδομάδα οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα αποτελέσματά των ερευνών τους.

Ο νέος δεινόσαυρος πήρε το όνομα «Koreaceratops hwa-seongensis» και οι επιστήμονες συμπεραίνουν από τον σκελετό του ότι είχε ύψος μόλις 1,67 μ. και ζύγιζε από 27 έως 45 κιλά. Το κεφάλι του έμοιαζε με του παπαγάλου και κατέληγε σε ράμφος και η ουρά του είχε μορφή βεντάλιας προφανώς για να κολυμπάει καλύτερα ή να προσελκύει ταίρι. Το πιο πιθανό είναι να στεκόταν και να βάδιζε στα πίσω πόδια, ενώ η κατασκευή του δείχνει ότι ήταν χορτοφάγος.

Το όνομα του, Κορεακεράτοπας, οφείλεται στον τόπο καταγωγής του, την Κορέα, και το κέρατο που διαθέτει. Το δεύτερο συνθετικό το πήρε από την περιοχή όπου ανακαλύφθηκε, ενώ δημιουργήθηκε ένα καινούριο γένος δεινοσαύρων για χάρη του (βλ. ταυτότητα).

«Η ανακάλυψη του Κορεακεράτοπα είναι πολύ σημαντική, γιατί γεμίζει ένα κενό 20 εκατ. χρόνων ανάμεσα στους προγενέστερους κεράτοπες, που κατάγονταν από την Ασία, και τους απογόνους τους, που εμφανίζονται στη Βόρεια Αμερική» υποστηρίζει ο Μάικλ Ράιαν, επικεφαλής του τμήματος Παλαιοντολογίας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Κλίβελαντ, ο οποίος συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα. Παρ' όλο λοιπόν που το μέγεθος του Κορεακεράτοπα είναι πολύ μικρότερο από εκείνο του μεταγενέστερου Τρικεράτοπα της Βόρειας Αμερικής (μέγεθος ελέφαντα), η απόδειξη της «οικογενειακής σχέσης» τους αποτελεί το μεγάλο επιστημονικό γεγονός.

Ο Τρικεράτοπας είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αναγνωρίσιμους δεινόσαυρους. Χορτοφάγος και αυτός έζησε πριν από 65-68 εκατομμύρια χρόνια, την ίδια εποχή με τον Τυραννόσαυρο, του οποίου μάλιστα αποτελούσε θήραμα. Τα τρία του μεγάλα κέρατα τον κάνουν να μοιάζει πολύ με το σημερινό ρινόκερο. Το κεφάλι του ήταν τόσο μεγάλο που μπορούσε να φτάσει και τα δύο μέτρα, δηλαδή σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού μεγέθους του.

Ανακαλύφθηκε το 1886 από τον Τζον Μπελ Χάτσερ και μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν αναγνωρίσει περίπου πενήντα κρανία και πολλά κόκαλα αλλά ποτέ ένα ολόκληρος σκελετός. Είναι πιθανό ότι ζούσε σε κοπάδι, σε ζεστές πεδιάδες και δάση. Ο Τρικεράτοπας ήταν ένας από τα τελευταία γένη που δημιουργήθηκαν πριν την οριστική εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Αφού πέρασαν 200 εκατ. χρόνια βασιλεύοντας σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατ. χρόνια, όπως και άλλα ζωικά είδη. Σύμφωνα με την περισσότερο αποδεκτή υπόθεση, υπήρξαν θύματα της πτώσης ενός μεγάλου μετεωρίτη που επηρέασε το κλίμα της Γης.