Αρχικά, τα φύλλα και άνθη του βοράγου ήταν ένα από τα υλικά του ποτού Pimms. Σήμερα χρησιμοποιείται πιο συχνά η μέντα αντί του βοράγου. Στη Γερμανία και σε μερικές περιοχές στην Ισπανία, το βοράγο τρώγεται και ως λαχανικό. Στην Πολωνία, το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν αγγουράκια τουρσί. Από τα ξεραμένα άνθη φτιάχνει κανείς τσάι, ενώ στο Ιράν αποτελεί υλικό σ' ένα ποτό που ηρεμεί.
Στον Charles Dickens άρεσε ένα ποτό φτιαγμένο με τσέρι, μπράντι, χυμό μήλου, ζάχαρη, λεμόνι και άνθη του βοράγου. Από παλιά το βοράγο θεωρούνταν ότι είχε ηρεμιστικές ιδιότητες. Πριν κάνει κανείς ένα κουραστικό και μακρινό ταξίδι, έπινε ένα ποτό, κρασί ή μπράντι με τα άνθη της μπουράντζας. Το έπιναν επίσης οι στρατιώτες πριν από τη μάχη.
Ο Πλίνιος το έλεγε «euphrosium», επειδή έκανε τον άνθρωπο να νιώθει ευχαριστημένος και χαρούμενος.Η γεύση του βοράγου θυμίζει αγγούρι. Τα άνθη του έχουν γεύση μελιού. Και είναι από τα ελάχιστα μπλε άνθη που είναι φαγώσιμα.Πριν χρησιμοποιήσει κανείς τα άνθη του βοράγου, πρέπει να αφαιρέσει το αγκαθωτό πίσω μέρος τους. Συντηρούνται καλά στο ψυγείο ανάμεσα σε δύο υγρές πετσέτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου