Το κιχώριον είναι ένα είδος 
πικρού ραδικιού. Πρόκειται για έναν πολυετή πόα με όρθιο, πολύκλαδο και σκληρό βλαστό, ο οποίος αυτοφύεται σε χέρσα μέρη και ευδοκιμεί σε πεδινές και ημιορεινές δροσερές περιοχές της χώρας. Γνωστό και ως πικραλίδα ή πικρομάρουλο, το κιχώριον ξεχωρίζει χάρη στο έντονο μπλε του λουλούδι, που συναντάμε συχνά πλάι στους δρόμους. Το χαρακτηριστικό άνθος του παλαιότερα συμβόλιζε τον πόθο και την αγάπη, ενώ σύμφωνα με την παράδοση, αν κρατούσες αυτό το λουλούδι τότε, σου συνέβαιναν απίστευτα πράγματα...Πέρα από τις εντυπωσιακές ιδιότητες που του αποδίδονταν, ο Ρωμαίος ποιητής Quintus Horatius Flaccus (65 π.Χ.) υποστήριζε ότι οι ελιές με κιχώριον και μολόχα είχαν μεγάλη θρεπτική αξία. Ολες αυτές οι θεραπευτικές -και όχι μόνο- ιδιότητες του φυτού εξυμνήθηκαν και από πολλούς άλλους: το 60 μ.Χ. ο Ρωμαίος ιστοριογράφος Πλίνιος συνέστηνε στον κόσμο ένα μείγμα από το ζωμό του φυτού αυτού, μαζί με λάδι τριαντάφυλλου και ξίδι - υποστήριζε ότι ήταν φάρμακο για τους πονοκεφάλους. Οι ρίζες του, πέρα όμως από θεραπευτικές ουσίες, υποκαθιστούν κάλλιστα τον καφέ και τρώγονται βραστές είτε ψητές με κρεμμύδια και πατάτες. Ακόμη, τα ωμά του άνθη -αν και πικρά- είναι ιδανικά για τις σαλάτες, μια και τις νοστιμεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου