Το κομψό αυτό φυτό, με τα λεπτά ανοιχτόχρωμα κυανά άνθη που βγαίνουν τον Απρίλιο, έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην κλωστοϋφαντουργία αλλά και στην ιατρική.
Ο Ιπποκράτης θεωρούσε το λιναρέλαιο ως το κατάλληλο φάρμακο για την καταπολέμηση του κρυολογήματος και ιδανικό κατάπλασμα για τα αποστήματα.
Ο Πλίνιος πάλι εξέφραζε το θαυμασμό του για τις ιδιότητές του, που τις χαρακτηρίζει «προσφορά από τη φύση». Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι το λινάρι (ανήκει στην Οικογένεια των Λινιδών), καλλιεργούνταν πριν από 9.000 χρόνια.
Αρχαίοι σπόροι του φυτού έχουν βρεθεί επίσης σε χωράφια στο Ιράκ και στη Νοτιοδυτική Τουρκία. Οι μακριές ίνες του χρησιμοποιούνταν για να παραχθεί το λινό, το παλαιότερο γνωστό υφαντουργικό προϊόν από το οποίο φτιάχνονταν δίχτυα και σχοινιά. Ωστόσο, το λινάρι αντικαταστάθηκε από το βαμβάκι στην υφαντουργία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ο Ιπποκράτης θεωρούσε το λιναρέλαιο ως το κατάλληλο φάρμακο για την καταπολέμηση του κρυολογήματος και ιδανικό κατάπλασμα για τα αποστήματα.
Ο Πλίνιος πάλι εξέφραζε το θαυμασμό του για τις ιδιότητές του, που τις χαρακτηρίζει «προσφορά από τη φύση». Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι το λινάρι (ανήκει στην Οικογένεια των Λινιδών), καλλιεργούνταν πριν από 9.000 χρόνια.
Αρχαίοι σπόροι του φυτού έχουν βρεθεί επίσης σε χωράφια στο Ιράκ και στη Νοτιοδυτική Τουρκία. Οι μακριές ίνες του χρησιμοποιούνταν για να παραχθεί το λινό, το παλαιότερο γνωστό υφαντουργικό προϊόν από το οποίο φτιάχνονταν δίχτυα και σχοινιά. Ωστόσο, το λινάρι αντικαταστάθηκε από το βαμβάκι στην υφαντουργία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου